90 In de laatste periode van de volledige meekrap-cultuur kómt nog een nieuwe vorm van stichting van meestoven op, namelijk dat men onder persoonlijke verbinding der 16 aandeelhouders het bouwkapitaal leent met name voor de meestoot de Zeeuw te Burgh, de Schouwen bij Serooskerke, de Duif te Loopers Capelle (gem. Duivendijke), de Landbouw te Zonnemaire en de Nijverheid te Capelle (gem. Nieuwerkerk). Participanten in deze ondernemingen waren allen landbouwers. Sommigen dezer spotten met de ouderwetsche houders van aan- deelen in meestoven, omdat zij om niets een aandeel in bezit kregen, „een vat reedden" voor dezelfde „reedhuur", een lekker maal genoten bij de rekening, de jaarlijksche aflossing was afbe taald en zij nog een tientje (f 10,—) mee naar huis kregen. Met een enkel woord is reeds gewezen op de „stoofrekening". Voor velen was deze jaarlijksche rekening een feest, wat ook blijkt uit de klacht van een aandeelhouder, wegens het doen der reke ning in de week voor Paschen, als zijnde dit in strijd met zijne godsdienstige gevoelens. In den voormiddag werd door den boek houder de rekening ter goedkeuring voorgelegd en doorgaans een dividend direct in klinkende munt aan de aandeelhouders uitbe taald. Reeds vroeg werd een copieuse maaltijd genoten, ruim be sproeid met wijn. Behalve de gewone wijn was ter tafel nog een aan de meestoof behoorend „groot glas" met een inhoud van ongeveer een halve flesch, dat door den boekhouder der stoof, leider van de tafel, om een gepaste reden aan een der aaiizittenden extra werd toegereikt. Als men in de „stoofrekeningen" de kosten dezer vergaderingen nagaat, dan komt men onwillekeurig tot de uitdrukking baccha- naliën, want er werd in de eerste en tot in de tweede helft der 19de eeuw zeer veel geleverd voor f 100,tot f 150,voor een diner van hoogstens 16 personen. Enkele meestoven maken daarop eene gunstige uitzondering, b.v. de meestoof het Hart te Zierikzee, waarvan de stoofrekening niet meer kostte dan 8 tot 12 gulden. Onder de aandeelhouders werd ter stoofrekening bij opbod de aardhoop verkocht en waarbij strijkgeld werd afgegeven.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1925 | | pagina 174