108
Verschillende sprekers blijken nog optimistisch gestemd, en
bespreken naast de inkrimping der cultuur verbetering daarvan
door invoer van nieuwe soorten, vermindering der onkosten en
verbetering van het product.
Enkelen zien de toekomst donker in w.o. de voorzitter mr.
Jacob Moolenbuhgu met deze woorden
„Wie zal den schrik vergeten, die den landbouwer, speciaal in
deze eilanden, om het harte sloeg, toen de mare dat elders een
surrogaat was gevonden ter vervanging onzer zeer kostbare mee
krap, een mare, die reeds lang als een dreigende nevelgestalte
door de lucht had gezweefd, zekerheid werd"
En verder: „Welkom elke bespreking van de middelen,
die er toe kunnen leiden, dat niet alle kapitalen, die aan den
bodem zeiven en aan de kostbare panden waar het fabrikaat wordt
bereid, zijn besteed als zoovele verloren kapitalen moeten worden
beschouwd.
Over 1875 wordt reeds bericht, dat er weinig meekrap is
uitgezet en de cultuur dreigt weldra tot de geschiedenis te be
lmoren, omdat prijzen van f 15,a f 16,de productiekosten
niet dekken.
In 1876 verlevendigt de hoop op betere tijden door eene
tijdelijke prijs verhooging. Men vraagt de Uegeering inlichtingen
in te winnen in het buitenland, ten einde meer licht te verkrijgen
omtrent de ware verhouding tusschen de meekrap en de kunst-
alizarine.
Een uitvoerig rapport van de consulaire vertegenwoordiging
wordt het volgend jaar uitgebracht. In het departement Yaucluse
(Frankrijk) was de meekrapteelt reeds teniet gegaan.
Uit het gelieele rapport blijkt, dat de alizarine meer en meer
de meekrap verdringt.
Twaalf meestoven hebben in 1877 niet gewerkt, terwijl de Zon
te Zierikzee van de lijst der meestoven verdwijnt.
Het volgende jaar worden de Hond te Hreischor en de Gekroonde
Meebaal te Vianen afgebroken.
Voor de meestoven, die nog blijven werken ontstaat tijdelijk
een nevenbedrijf. Vele houders van vaten meekrap die speculeerden
op betere tijden en hoogere prijzen, moeten hunne partijen om
