43
cement ontdoen. Anders wordt keiven alleen gebruikt met
de voorvoegsels of-, op- en uut. (Zie onder deze woorden),
kemp. Hennep. Mik jie de proppen voe je klapspuite van
pepier Ik kemp, da gi fee beter. (Zie de Bo).
k e r b i k s e. Meisje of vrouw die niet op baar mondje gevallen
is, een haantje de voorste,
kerdoengze. Deur de kerdoengze mottenVoor straf tusschen
twee rijen jongens moeten doorloopen, die naar hartelust mogen
slaan. (Zie Oppiiel: kerdons).
kerkepitje. Graf, voornamelijk in de kindertaal. Hiermee
is aan het korte, harde woordgraf, een veel zachter klank
gegeven, dat vooral door het gebruik van het woord „kerk"
en door den verkleiningsuitgang „je" aan innigheid wint.
kerremelken (triviaal). Zaniken.
kersausje. Gekweekt madeliefje. In tegenstelling met het
wilde heeft het volle bloemen,
k e r s t a j e. Kastanje.
keu. Varken, vooral in de kindertaal, 't Woord is in tal van
streken buiten Zeeland eveneens gebruikelijk,
k e t i e v i g. Keesje Maas leev'd ok aaltied noh ee. J'ij, mè ie
is ketievig oor. (Gebrekkig door ouderdom),
keus. Vrouwenrok.
k e z a k k e. (fr. casaque). Bruin pilo buis.
kiebahhe. Kleine „bagge" die gebruikt wordt om de paarden
en koeien het voeder in de kribben te storten,
k i e t e. Kuit. Dien oud ei in me kieten ebeten. Wa foe
dróhen erk mo j'ên, kiete of lomme?
kietelstêentje. Klein keisteentje.
kikken of mikken. Zehert aa praas voe vuuve. Di hit de
deure open en den bis kom 'd in uus. Klêr oor. J'óoren 'n nie
mi kikken of mikken. (Zie de Ro Op welke vrage desen gast
niet een woordeken heeft geantwoord, hij en heeft hierop niet
gekikt nogte gemikt, ja, hij is stom geworden). (Zie ook Opprel).
kille. Put. De kille van de sluus. (Zie de Bo kei),
k i t e r e n. Onophoudelijk en blijkbaar doelloos heen en weer
loopen, zoodat het vervelend wordt. Wat lop jie toch
te kiteren deur den uze, hi ni buten.
