52
geschot, en die gedurige krampen, en die watergalle't is
al wat te zeggen),
lente. In den zin van voorjaar wordt het nooit gebruikt.
Alleen in de uitdrukking: „een lange lente," een lang, dun,
waggelend mensch, die niet bepaald „fief" is in zijn bewegingen.
Men zegt ooklange luite. (Zie de Bo Een leege, looie
lente, uit der mate lui en lamlendig vrouwmensch).
1 r e. Groote mond, in lig. zin. Oo, mb jie je lore d'r ok
noh is in slin, dat ên me net noh nuodig.
let. Het vierde deel van een geslacht varken of koe. 't Is
dus het Ned. woord lid. (Zie de Bo: kloeke letten hebben.
Een let afzetten. Pijn gevoelen in al de letten),
letten. Als werkwoord beteekent het: hinderen. Maar 't wordt
slechts in bepaalde gevallen en steeds negatief of vragend ge
bruikt. Zoo zal men voor „iemand in zijn werk hinderen"
zeggeniemen in z'n werk steuren.
Kom-d-een ennetje vadder Jewannes. Ja, mè 'k zokke
beslikte schoenen. Dat let nie, vig ze mer een bitj'of en
komt dan mè deur.
Noe ê'k, glöf ik, me pottemenee thuus litten lihhen. Wat
let dat, ik za 't wè voe je betïlen.
Als zelfst.n.w. komt het voor in de uitdrukking „kouwe
letten" etensresten,
letter. Letter of lêeuwer kruis of munt. (Zie lêeuwer).
leuhenen. Liegen geldt voor een soort vloek. Yandaar dat
men dit woord liefst vervangt door leuhenen.
leuren. Merien, a-t-dien hrooten aap je zit te treiteren, dan
sli je'n mè mie de klompe op z'n kop. Je mo nie inie je'n
eihen litten leuren je zelf niet voor den gek laten houden,
niet met je laten sollen. (Zie de Bo: Ge moet alzoo met dat
kind niet leuren (zorgeloos en ruw dragen en behandelen).
(Met zijne boeken leuren),
leute. Schik, pret. Zou Wullem ok mee hin. J'ij da
behriep je, die is voe de leute.
(Zie de Bovreugde, plezier, pret, vermaak dat zich ge
meenlijk uitwendig toont. Leute hebben, leute maken). (Zie
ook Opprel leut).
