62
ofkampen. Afkanten, afhechten van breiwerk. (Zie Opprel).
ofkelleven. 1. Afvegen. 2. Afrossen. Wat ên ze Louw
ovekelfd ee op d'Anzwesse mart. El, el, wat zag'n d'r d'n
aren dah uut.
ofkrauwen. Kwaadspreken. Tanne en Siene zitten wee voe
't rim. Noe ku j'er herust van op an da s'iederêen ofkrauwen
die a ferbie komt.
of langen. 1. Afnemen. Wi je dien beker die a t di op
't kammenet stit d'r is even oflangen.
2. Vloeken. Jie ei hlöf ik ok in de sectie van serzant
Verkoren ediend ee. 't Joon, 't joon die vent kon oflangen,
afijn, ie vloeken je zo stieve as een stik.
6 h d a g. Christelijke feestdag. Vroeher, a t er dan een öhdag
verbie hieng zonder veclien, dan moch je blie wezen, mè
da'z a vee veranderd gelokkig. (Zie de Bo).
g t a li d. Hoektand.
okken. Alleen gebruikt in de uitdrukking: op z'n okken
zitten (hurken).
o 1 a (triviaal). Rede, verstand. Die joon doe net of a t'n
z'n ola nie eit.
om. Vosse panerk, twelve om een dubbeltje voor een dubbeltje.
Klaas, hinter lih m'n ouwe, hï-t er is om (ga hem eens halen).
Mie de fiets ni Krammendieke, bè da's toch in een om en
de weertje hebeurd -(ommezien).
In een alf ure om en vrom (heen en weer),
o m m e. Op zij. Hi-d-is omme, 'k kan d'r nie deur. Omme,
Starre (koeiennaam) toe bêeste.
ompelepompelig. Hobbelig. Mie de fiets over de zêediek,
da's gin dóen. Da's vee t'ompelepompelig.
omtrent. Praat je van de vent, ie is 't er bie of omtrent.
(Spreek je over den duivel dan trap j'op zijn staart),
onbekwim. Z'n eihen onbekwim eten. Onmatig veel eten,
zoodat men er last van ondervindt,
ondervest. Vest. De boeren uut Axel ên de hewente om
in d'r ondervest te rien a 't een bitje werm is. (Zie de Bo
en Opprel).
o n d e u s. Ier, dir je zestien murpels, mè nie mie Jan van
