76
heeft om de tafel af te vegen, gemors op te nemen enz.,
vaatdoek.
scheuteleten. Middageten, warm eten.
schidelijk lachen. Lachen met leedvermaak,
schieten. Je kunt klessen wat a je wilt, ik schiet in je ('k
heb lak aan je). (Vgl. de Bo).
schieter. Bin jie benauwd voe zb'n schieter van een ventje
kleiti ventje.
s c h i e t e r i g. Een schieterig kereltje klein, nietig,
scliietgeel. Vuilgeel.
schietfernien. Kiek, kiek, Têeuwis is an 't vechen. Zie
't'n d'r is op tummeren, zoTi schietfernien klein, kribbig
kereltje.
schikken. Mo-d ik noe hlad allêenig aal die petaten schellen P
Noe, noe, 't za wè schikken mie je lief oor, j'ei nie aars
te dóen.
s c h 11 e. Hêert ei 't nooit vadder ebrocht as de vuufde klasse,
ie was mè ard van schïle dom.
schillen. Schelen. (Het Nederl. schillen is hier schellen).
't Kan me niks schillen (vaker nog: verschillen),
s c h i m b 1 a d. Schenkblad.
sc hoef. Schuw. 1. Jigt die oenders tbh nie op, ze worren
net zo schoef.
2. Bang. Om mie zukken weer ni Klöetehen te Mn, di
bin 'k toll een bitje schoef van.
schoefel. Een schoefel van een vent ruwe, onbeschofte
kerel.
schoef elen. fiondloopen (in ongunstige beteekenis).
Die lange schooier schoefel'd overaal. Elie weken zah ik 'n
in Tilburg en noe lopt 'n ier. (De Bo geeftloopen schooien
en schoefelen).
s c h o e n e. Hoef van 't varken. Kees Lavooy, kriehen m'een
schoene? De schoene wordt n.l. nadat het varken op ouder-
wetsche wijze met stroo gebrand is, van den poot getrokken
en door de kinderen afgeknabbeld
s c h o e n o o r n. Schoentrekker.
s c li o f. Vierde deel van een dagtaak. Wanneer van een los
