86
tesje. In 't Ned. is test alleen nog gebruikelijk in den zin
van vuurtest. Hier spreekt men ook nog van een wasclitesje
(teiltje van aardewerk om zich in te wasschen).
t e t o r e. Dik, gezwollen oor.
teute. Iemand die slecht voortgang maakt met zijn werk.
't Is minder ongunstig dan seute, want de bijgedachte aan
onnoozelheid of achterlijkheid, die altijd met het laatste woord
samengaat, ontbreekt bij teute. (Ygl. de Bo).
teuten. Slecht voortmaken.
t i e 1 e v r e e (fr. deliver). Spel, ongeveer overeenkomend met
verlosser spelen.
t i e c h e i t. Tijding. Weet je nie van Wullem of, ie mo
lillijk ziek wezen e'k ehóoren. Jê't 't gi slecht mie s'n,
'k tiecheit ehad van ochend.
t i e t e. 1. Fopspeen (kindertaal). 2. De tepel van de moederborst,
tikketêelen. Speelsgewijs elkaar tikjes geven. Ou op mie
tikketêelen, julder di, ;t lop toh op vechen uut.
t i 1 e n. Talen, trachten. In 't Ned. weinig meer gebruikt, hier
nog veel. Toen a Arjin deur d'ihe wou krupen om appeltjes
te böheren eit den oud 'n ebeten. Sint tilt 'n d'r nie mi ni.
(Ygl. de Bo).
t i n g e 1 s. Triviaal voor vingers.
f tintelkot. Tondeldoos. Toen a t'r nog gin lucifers wazzen,
aan de venders een tintelkot in d'r zak en viersteen,
tj e e. (Misschien een verbastering van het fransche woord pied
voet). Soort haasjeover waarbij men van een bepaalde op
den grond getrokken lijn moet afsteken. De jongen die gebukt
staat, gaat telkens één voet verder van de streep af. Hij
die ten slotte den sprong niet meer maken kan, moet op
zijn beurt gaan staan,
tjoeksje. (Meervoud tjoekens of tjoeksjes). Kuikens. Om
kippen te lokken wordt altijd: „tjoek, tjoek, tjoek" geroepen,
tnehentig. Waarschijnlijk ontstaan naar analogie van tachentig.
(Ygl. de Bo).
tochtig. Bronstig (sprekend over een koe),
t o c h t j e. Poosje. (Synoniem van stuitje). Je mo'd een tochtje
wachen.
