96 waps. Praats. Yee waps ên. wee. Weduwe. De wee van Manus. Wordt het woord niet gevolgd door een eigennaam, dan zegt men weeuweZ'is a lank weeuwe. (Vgl. de Bo). weel. Groote plas, binnenwater. De Rillansche wêel. Hollestelle zegt in „De Honte en het eiland Borssele": WTiel of weel is de bij ieder nog bekende benaming van een water, van een bij doorbraak veroorzaakte kolk, zooals men die van oudsher overal in dit gewest en elders nog in menigte vindt. (Ook in Vlaanderen), weer. Kees en Uugje ên d'êeste pries e wonnen bie't rienkrien. Ze zun d'r weer ên joon blij zijn. Weer andel Dies in? O, in van ales, die is'van alle martjes weer. weerlemiet. Bastaardvloek. w e e r n e u k. Wat weerneuk nog toe! drommels, weesver burten. Om de beurt. Alia Krina, eest jie touteren en dan Hêert, weesverburten oor. weet. Weet ên van iets ergens last van ondervinden. Afijn, ie viel van boven van 't dilt en ie eit er blad gin weet van eliad. wee te. De weete doen. Bij buren en familieleden mondeling kennis geven van een geboorte- of sterfgeval, w e u w e n. Wenken. Ik stienge a te wêeuwen mè ie dee net of a t'n me nie behreep. w e g t. Weg in letterlijken zin. 't Is ier mè slechte wegt. Uut de wegt. Anders is 't wig: Noe motten ulder di mêr is wiggln, w e r t e. Wrat. w e r t e 1. Woerd (mannetjesweend). wezen. Gezicht. Me jongsje je bin an 't leuhenen, 'k zie 't an êel je wezen. D'r wezen was glad betrokken, wiebes (wiedes). Duidelijk.Boereknechs motten mie den öest ard werken, da'z noh a wiebes. w i e h e r d. Wijnstok, wingerd. Een trosje wieherd een tros druiven. wieke. Uut de wieke hin uit den weg gaan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1928 | | pagina 158