109
liep 'n deur 'n duif en toen hooien ie een schoene op de wegt.
Toen liep 'n wee vadder toet a 't'n bie 'n bosch kwam. Dl hooien
ie d'are schoene neer en toen kroop 'n achter 'n bom.
De kópman mie z'n schip schoot nie ard op, mè eindelienge
kwam t'n töh bie d'êeste schoene. „Kiek," zei't'n, di lih 'n schoene."
Ie ripen 'n op en keek t'r is goed ni. „Die zou me beraclitig
passen ok. Mè wa doe 'k noe mie êen schoene?" En ie liet 'n
lihhen. Ie kuren deur. Di kwam t'n bie d'are schoene. „Kiek is
an," zei t'n, a'k dat eweten aa dan aa'k d'êeste schoene nie litten
lihhen. Mè die kan'k nbh ilen." Zo hezeid, zo hedin. Ie bon s'n
schip an '11 bóm vast om hauwer op te schieten en ie liep vrom
om die êeste schoene.
Di aa Jantje mè op ewaclit. Ie vloog van achter z'n bóm,
mikken de tóuwe los di a 't schip mie vastebonnen stieng en ie
vort. Ie liep t'r rechtuut mie ni de schure van '11 bis en zetten
't op stal. Toen hieng t'n a wee teruh ni 't peeland. D'n bis
stieng noh bie d'n dam. „Hl mè nir uus oor," zei Jan, ,,'t schip
sti'd op stal. „Mè, 't is toll gin wêr zeker. Oe je dat elapt?
„Da gi je nie an en di mo je nie ni vrïhen ok."
'n Bis gieng nir uus en berachtig, net zokken werk. 't Schip
stieng op stal." Ie behreep wè alf en alf dat da gin zuvere koffie
was, mè ie was toh blie a t'n zo'n mooi schip aa. Oe zoudt die
Jan 'n dat toll eflikt ên, doch'11. Ie was zo vrêed nieuwsgierig dat'n
daarlijk vrom hieng.
Mè Jan ïeuw s'n mond.
Twint was de kópman a wee bie den bóm ekommen, dl a t'11
z'n schip an vastebonnen aa. Mè toen stieng t'n arig te kiekenDi
was gin schip mi te zien. Toen hieng t'n an 't zoeken want ie
docht dat 't beest z'n eilien losesnokt aa. 'k Za't wè vinnen
doch'n bie z'11 eihen. Mè hin wêr oor, 't schip was kwiet en 't
bleef kwiet.
Dat was lillijk genoegt, 'k Mo toh een schip ên docht de
kopman bie z'11 eihen, di hi niks van of. Dan mè vrom ni stad.
Dat deed'n en ie kocht een nieuw schip, noh moier en hrotter
as 't êeste.
Toen a t'n dl mie anehïn kwam stiengen Jan en '11 bis a wee
te praten. „Kiek, verdimme," riep t'n bis inêens. „Dir je berachtig
