110
die vent h wee. Tjóon wat eit'n noe een schoon béést bie z'n."
Jantje keek is, mè ie zei niks, Mè toen a t'n bis noh is een pér
kêeren zei„a'k dat béést d'r bie aa, dan aa'k een mooi koppel,"
toen zei Jan: ,,'k glóv aa j'er zin in eit."
„Wou ik niet joon, da kü je behriepen."
„Noe," zei Jan, „dan za d'ik d'r is voe zurhen, daa je dat
ok kriegt. Bluuf jie mè bie de koeien."
Vadder zei t'n niks mi. Ie hiengt er wee van deur net as
d'êeste kêer. Toen a t'n in 't bosch kwam hieng t'n achter een
dikken bom zitten, en toen a't de kópman an kwam, riep 'n
„Mê-ê, mê-ê," net of a t'n een schip was. De kópman was zo
blie as een schut, da beliriep je. Hauw, hauw d'r achteran, doch'n,
dan krieh ik gelokkig m'n êeste schip net nog vrom.
Mè 't gieng nie ard vort mie da schip an een töuwe. Dirrom
bon t'n 't gauw an een bóm en ie vlooh allêenig 't bosch in.
Dat was net dat a Jantje bedoelen. Zodrie a t'n 't zag, riep 'n
nbh is„Mê-è," en toen mie een omweg ni 't schip toe. Ie kon
't zo hauw nie loskriehen. Dirrom pakken ie z'n mes, roets, snee
t'n de tóuwe deur en toen d'r mie wig, zo ard as a t'n d'r mie
fort kon. Ie zetten da schip ok bie d'n bis op stal nellen 't are
en toen hieng t'n wee ni 't land.
„En," riep 'n bis a van een êel ende. „Hi mè is kieken" zei
Jan. En d'n bis nir uus.
De kópman aa 't bosch van neffen tennen deur elópen, lienks
en rechs, mè ie aa niks evonnen. Ie behreep t'r hin steek van.
Eindelienge hieng t'n vrom. Di kwam t'n bie d'n bóm.
Toen aa je z'n hezicht is motten zien. 't Schip was vort net
as 't êeste. En noe aa 't noh a zo hóed vastebonnen ezeten.
Mè verdikke, di zag'n 't ennetje touwe dat a noh an 'n
bóm zat. Ie pakken 't is vast jawel oor, di oeven je nie an
te twufelen, dat was nie kapot esnokt, mè deur esneen. „Verdoeje,"
zei t'n, ,,'k bin bestolen."
Wat noe. Ie krauwen is in z'n ér en ie doch netuurlijk„An-
heven, sebiet ni de velwachter." „Zo hezeit, zo hedin."
Di komt'n bie de veldwachter. „Velwachter, je mo m'is elpen.
Z'ên twi schipen van m' estolen."
„Zoo, wien?" zeit 't de velwachter. „Lompe koekoek" docht