19 b 11 w k o p. Melde (veel voorkomend onkruid), b o b b a. Grootvader (kindertaal). Een overeenkomstig woord voor „hropmoeder" (grootmoeder) bestaat niet), bobber mèr op. Pak je weg. bocht. 1 Kerkbank, óons ên een plekke in 't derde bocht an de lienkerkant net neffen de pielêre. 2. Afsluiting, waar de koeien gemolken worden in de wei of op bet erf. (Vgl. de Bo: De herder sluit des noens zijn kudde in den bocht te midden in het veld, terwijl hij naar de hofstede gaat zijn middagmaal nemen). In 't Vlaamsch is dit woord mnl., hier onzijdig. 3. Behalve in de Nederl. beteekenis van „slechte waar" wordt het ook veel gebruikt om minachtend over personen te sprekenMie die lui mo je je'n eihen nie opöuwen, da's bocht van volk. In deze beteekenis zegt men ook „bucht." (Ygl. Opprel). boef. Hond (in de kindertaal). Klanknabootsend woord. Ook wel boevenond. Zie voor dergelijke samenstellingen ook: klopimer, steeldief, kasseperretje, kerkepitje, koekestad, kokke- nine, kokkenóentjes. boenen. Dit woord beteekent hier steedsglad maken, meestal met was. Stoelen boenen, 't kammenet boenen. Komt er water bij te pas, dan spreekt men van schuren. (Vgl. Opprel: Nooit zegt men hier stoele boene). Daar (in Oud-Beierland) is 't dus omgekeerd, b o eng so enk. 1. Bunzing. 2. Ruwe gast, schoft. Klaas is zo'n boengsoenk, aa je 't lientje nie êel strek oudt mie z'n, spriengt 'n uut 'n band. boenhöed. Boenwas. b o e n k e r. Dikke overjas van kort model, soort jekker, boesbanes. Ruwe gast. Een boesbanes van een vent. boezeneeren. Tijdelijk verblijven. Sint a t'n uuze eschil- derd wordt, boezeneeren me mè in de kêete. bolleren. Eruit rooven uit een boomgaard. Appels, peren, pruinen bóheren. Dit duidt slechts diefstal in 't klein aan. Trekt men er met een zak op uit om die te vullen, dan is 't „bóheren" stelen geworden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1928 | | pagina 81