24
Ter versterking wordt „êelen dêel" gebezigd.
Sóojs ei een êelendêel rauwe (onrijpe) beiers opeheten. Ie za
so is piene in zTi buuk kriehen.
d e 1 e n. Geven bij 't kaartspel. Wien mot er dêelen? Wien
eit den dêel?
delie. 1. degelijk, flink. Een dehe vent. Een deeb wuuf. Toe,
toe, nie schreeuwen, je bin a zo hróot, ou je n eihen een
bitje dehe.
f 2. trotsch. Dames (jongensnaam) was dehe op z'n pries,
d e 1. Daa je mie een misje meehit, dat mo je zelf weten, mè
mie so'n del, k'zoue m'n eihen schimen (gemeene meid),
d e 1 v e r. Eten as een delver veel eten.
d e m p i g. Dampig, kortademig, van paarden. (Zie de Bo).
deur. Door. Toon is deurene hoed, je kun over z'n lopen
(door en door goedig).
Wat zè je. Pier Plei (Poleij) een êerlike vent? Bê, ie ist de
slechtigeid deurkropen (door en door gemeen).
Me zouen mie Kossemisse ni nom Lieven liin, mè ie lit
niks mi van z'n eihen óoren, dus da su me mè deur dóen.
dichen. De oude beteekenis van het woord, welke was:
schrijven, opstellen, leeft hier nog. Mè Merêea, wat aa je
zeit. Bel, zwieg toch. Kronieken zou j'er van dichen. (Vgl.
de Bo).
dichte. Vlug. Afijn, z'n mond gi zo dichte as een poepe-
windmeule. J'ei fan die Belzen die an êel dichte praten en
dan ku je ze nibie nie ferstin.
d i e k. Je kun wè merken da s'an de fiene kant is, want ze
zeiIk wille 't nie ên da mien liuust 's Zondags langs diek
en wehe lópen.
De nieuwe knecht aa lange viengers. Den bis ei t'n hauw
den diek opejohen (ontslagen). Arie is een vent as een stik
van een diek (stevige vent). De Vlaamsche beteekenis van
dijk is gracht. (Vgl. de Bo„Niemand en zal eenighe dijcken
ofte grachten soo diepe delven dat de strate inne valt.")
Hier bestaat hetzelfde verschijnsel met het woord veste (zie
dit woord).
d i e k o m s a (nadruk op die). Comme ya wordt versterkt door
