26
schöone stad wezen, 'k d'r dirrom noh nooit ewist oor
(evenwel).
d i s t e 1 a a t (fr. désolé). Ellendig. Kiek, di kom Louw van den
dokter of. Ie ziet'r distelaat uut, wat zou t'n schillen?
(Vgl. de Bo: Ze waren desolaat omdat hun weldoener ge
storven was).
ditene. Deze kant heen, het tegengestelde van „hintene".
Schuuf een bitje ditene op, dan kan Koeba ok noh op de banke.
doen. Dit werkwoord, dat in de beschaafde taal in zoo veel
schakeeringen voorkomt, treft men hier nog in enkele af
wijkingen aan.
Me hin a hauw vruzen (verhuizen). Doe je?
Julder hin noe toh noh nie wig? Dat doe me net, me
motten noh een êel ende. Kiek is, wat een volk op strite.
Wat zou 't er op dóen?
Wat doet de beuter van de weke? (Wat is de prijs?) Kees,
je de bêesen a evoerd? 'k Bin d'r an doende.
(De Bo geeft voor 't Vlaamsch nog veel meer nuances).
(In Twente zegt men: Doet mie een stoeten. (Geef mij een
brood). Deze beteekenis komt hier niet voor),
doerak. Deugniet, bandiet. Kiek, Salemon, di zitten d'r a
wee in den böherd. Jig ze d'r uut, die doerakken,
d o f v 1 o e r. Dorschvloer.
doka. Alleen in"Wat een ouwe doka. Een ouderwetsch ge-
kleede vrouw of meisje met een ietwat stumperige houding,
dokken. Hoefblad (plant). (Zie de Bo: Een wilde plant ook
peerdesurkel geheeten).
dol. Last. Siene, je verwen je huus glad. Je zu ter dol mie
kriehen. (Zie Oppkel: Mit die jonge heb ik al wat dol
gehad).
dom. Wasem. Petaten die an vee ofkoken, mo j'in den dom
haar litten koken.
(Zie de BoNiet zien van al den doom in de kamer),
dool. 't Was zo doenker in de polder, me bin blad an den
dool erocht we zijn verdwaald geraakt.
Oe is 't mie Je wanna? Z'is vandihe wee vee slecht, z'is glad
an den dool (ze ijlt). (Vgl. de Bo).
