E. 28 dubbel. Een dubbelen tand kies. duif (van delven), sloot. (Zoo zegt men in Twenteeen graven). Trokken Pier, Arjin zit in d'n dulve. Schertsend gezegde om iemand tot krachtsinspanning aan te sporen, d u 1 p e r. Dorpel, drempel. Meer en meer wordt de uitspraak durpel. d u m e n. Bij 't knikkerspel is het de gewoonte, dat het eene kind tot het andere zegt: ITee me de viere. Dan worden de acht knikkers in de komvormig gemaakte hand gelegd en met kracht in een „kuutje" (kuiltje) geworpen. Is het aantal, dat binnen en buiten het kuiltje ligt even, dan heeft de werper gewonnen, is 't oneven, dan wint de tegenpartij. Sommigen hebben er den slag van om door een handige beweging met den duim b.v. twee knikkers buiten 't kuiltje te werpen en de andere er in. Dat is „duinen." dunderbêesje. Kleine, vliegende insecten, die vooral bij een naderend onweer zoo hinderlijk kunnen zijn. dus. Wordt meest schertsend gebruikt om medelijden uit te drukken. B.v. tot een klein kind, dat valt en meer huilt van schrik dan van pijn: Bel, bel, m'n ermen dus. Bi jie zo evalen? 'k Za 't is ofkossen oor. d u u m p j e. Puttertje (vogel), d u u s t. Een zekere grassoort. ee! Zeer veel gebruikt tusschenwerpsel. Lekker weer vandihe, ee. Jè jêt, ee Wat gin de dihen toch gauw om, ee. Men zun bedêemend is nir uus motten, ee. 't Wordt ook gebruikt wanneer men iets niet goed verstaan heeft en men wil het doen herhalenElup Krieher (Krijger) is zo dóf, dat'n soms a: „ee" roept voe aa j'uutesproken bint. êelehans heelemaal. êelendêel. Zie deel. êen. Iemand. Plone, is t'er di êen an de deure? Nêe, w-oor, hin êen. Toen a Dokus thuus kwam, was'n êen slik aal.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1928 | | pagina 90