29
Peetjes op êen zetten suikerbieten uitdunnen.
(Zie de Bo).
't Lidwoord een wordt soms gebruikt waar het in 't Nederl.
wordt weggelaten: 'k ulder een Zitterdah nöh ezien. Dit
geschiedt alleen vóór de namen van de dagen en beteekent
zoowel verleden als aanstaande:
Een Diesendag gi 'k nie ni stad (a. s. Dinsdag),
e n s. Heesch. Je kun wè öoren da Hêert toondah ehouwen
eit gisteren, ie is glad eens.
e n t e 1 ij k. Julder weunen toch zó eentelijk, êelemal achter
in de polder; kunnen je 't nóh a hewend worren? (Zie de
Bo en Opprel).
e s t. Eerst. Japje Reiniense is wee a op de mart, zie 'k.
Die is t er aaltied mie den êesen (heel vroeg).
Deze constructie komt veel voor: Mie den lichen (terwijl 't
nog licht is) thuuskommen. Mie den vroegsen wihrien.
Mie den lessen thuuskommen.
Van êesen of an van 't begin af.
e t. Jobje wat zit je toch te hipen. J'ei t'n êeten oenger, hlóf
ik (flauw zijn van den honger),
effen of. 1. Ronduit. Zei 't mèr effenof telien Leunis van
[waren da'k z'n brood nie mir ên mö. 't Is vee te klietig.
2. Beslist, 't Is vandihe effenof êet.
(Vgl. Timmermans: De mannen zaten effenaf stom),
e i e r p r u m e. Soort groote, gele pruim.
eihenschap. De huust kun mè slecht eihenschap kriehen an
de nieuwe schooljefrouw.
e i z e. Hengsel van een emmer of ketel.
(De Bo noemt het einze),
e i z o p (ook uizop). Uitroep om een paard te doen achteruit
gaan. Het achteruitloopen zelve is eizen of uizen. Een pêrd
dat a an 't eizen hit, dat ouw je nie fast, weet je.
(Vgl. de Bo uize).
êje. Eg. Alla, Ko, zet d'êje is op de rolsleeper, me hin
slechen (eggen).
e k k e n. Hek. Je kun een stiksje kriet kriehen, mè overaal nie
op d'ekkens schrieven oor.
