30
el! Uitroep van verrassing. (Zie bè en bel). El, el, wat relient
'et noe toch El eden, Freek bi jie dat, k'aa je nie mi
ekend.
elder. 1. Uier. De koeien mie de broste elders geven dirrom
nöh de meeste melk nie. Eldervlêescli srnikt lekker en 't is
nie diere. (Zie de Bo).
2. Halster. Doe den lieren z'n kopstik is of en z'n elder an.
elf. Têeuwesje ei 't mè moeilijk in uus, ie is ti d'n elven
óoievêr (de verschoppeling),
elk en de n (ook ielk en d'êen). Iedereen. Je mo Kees
Blok nie glóven oor, die ei fan ielk en d'êen wat te zên.
e 11 e li e d. Manufacturen. Aal die lui mie ellehóed droehen
êest de pak op d'r rik, toen nammen z'een ondekarretje, mè
noe rien z'in een auto weet je.
e 11e wicht. Stout kind. Wordt nooit in schertsenden zin
gebruiktA'k dien ellewicht bie z'n mouwtje kan kriehen,
za t'n d'r van trompen, da sê'k je.
e n n e t j e. Eindje. Maatje (vrouwennaam) zag t'er zo is prontjes
uut, mè van 't achterst' ennetje, juist omgekeerd,
end. Eend. 't Verkleinwoord is ennetje.
e n d e. Eind. Ie viel kop over ende in 'n duif hij buitelde
er geheel in. (Zie de Bo).
epscheutel. Dit woord wordt in minachtenden zin gebruikt
om tot of over iemand te spreken. Zoo, van Epsclieutel, bi
je wee te lite uut je nist ekommen van ochend. Je'n êr stï
noh op stuken (je haar is nog niet gekamd).
'k dl noh even bie van Epscheutel op 't oefj' ewist, toe,
oe êet 'n ok a wee? Ahestien (Augustijn) wi'k zên.
êrdedoenker. Pikdonker.
r e. 1. Aar. De terreve ei hroote éren van 't jêr, en ze zitten
hóed vol ók.
2. Ader. D'r is een blöedêre bie z'n esprongen.
r e f 1 a n k e. (Geval van klankverspringing). Elfrank of bitter
zoet (plant). De bast er van, die eenigszins bitter smaakt
wordt wel, evenals pek, door kinderen gekauwd,
erheweeren (fr. arguer). Een woordenstrijd voeren over
onbelangrijke dingen. (Zie de Boargueeren).
