H.
34
h a d d o e k. Lapje stof van linten voorzien, gebruikt als luier,
h a 11 e h e. 1. Bretel. 2. Galg.
hallehout. Aan weerszijden van een boerenwagen loopt, door
twee ijzeren „roengen" (ringen) een ronde balk, waardoor
het laadoppervlak van den wagen wordt vergroot. Dat zijn
de „hallehouten."
hangesje. Een hangesje miken laveeren (schippersterm),
harre. Reet, kier. Zet de deure mè op een harretje, dan kun
m'uoren of at de huust nie schreeuwen. (Zie de Bo Er groeit
onkruid in de garren van de oude muren),
harreballetje. Kinderhoedje met ronde bol.
h a s t. 1. Gast, in de beteekenis van: kwant. De Boone's bin
arehe hassen, di mo je verzichtig mie wezen.
2. Kinderen. Zoo, bi j'ok wee is op Krunehen mie je hasjes.
hat. Gat, ook in de beteekenis van achterste. Pauw, je mo gin
werk mi van onder 't gat ïlen, oor, me lhn trek eten (voor
den dag halen). (Zie ook: achterhat).
hauwhróot. Populier.
hedilderd. Soeg, wat een weer. Kiek is, m'n ermen bin
hlad hedilderd van de kóuwe. (De kou heeft paarsblauwe
kringen op de armen gevormd),
hedóentetje. Klein bedrijf, boerderijtje. (Zie de Bo: Die
boer heeft daar een welgelegen gedoedje).
h e d o k e n. Met gebogen hoofd. Maar niet uit ouderdom of
zwakte, doch veeleer uit verdriet of van benauwenis. Wulle-
miene zat êel den ochend zo hedoken, ik doch a: Wat
schil se toch. Toen öoren ik 's mirgs da se d'r vader den
vorehen ivend stik zat tuus ebrocht aan.
Dat moschje (muschje) zit zo hedoken op 't stritje, 't mekeer
zeker wat.
heel. Geel. Sind a Mêrten ziek ewist eit ziet 'n zo heel as
een peere.
heen. Clirisje aa sö'n bobbel op z'n lief zei 't n. Ik mosse
is kieken, 'k Klêen 'n hlad uut. 't Was berachtig puusje
of gêen (een puistje van geen beteekenis).
Is 't die noe a twintig jêr. Afijn, 't is misje of gêen.
