35 h e r e. Geering. Kwa, 'k za is ni 't land gin, want 'k Bram Flupse in 't werk, en aa je die nie achter z'n liêeren zit voer t'n hin spetter uut. (Zie db Bo Hij had zich met die zaak belast en zocht ze nu van zijn geeren te schudden), hêeselstêen. Een ruw gehouwen blok basaltsteen op een lagen ezel geplaatst. Yoor het dorschen begint worden de aren van een korenschoof met kracht op den steen geslagen, waardoor een groot gedeelte van het graan de aren reeds verlaat. De steen ligt op een ezel, „hêeselpêrd" geheeten. heeste. Gerst. heldsc hoppe. Uit den aard der zaak een voorwerp waaraan nooit iemand gebrek heeftOf a 'k nog gin stömJiets Die ê'k net zo min nóodig as een heldschoppe. h e 11 e. Gesneden varken, dat dus geen jongen meer werpen kan. (Ook de Bo geeft: geveurde zeuge). h e n o e g t. Genoeg. h r d e. Korte, dikke stok van den vlegel, ook wel vluihêrde genaamd. (De Bo geeft: De geerde van eenen vlei of vlegel beteekent in Braband den steel waar de dersch vlegel aan hangt, bij ons Yleistaf geheeten, fr. manche de fléau; maar in Noord-Ylaanderen is 't de derschvlegel zelve die aan den vleistaf verbonden is met de koppelkoorde en die op de aren slaat als men derscht). Gelijk in Noord-Yl, is 't dus ook te Kruiningen. h e r r e li d o n (guéridon?). Yuuremmer. h e s i e p erd. Gespikkeld. Je drih aaltied zokhi elfen zwarten hoed Eine, kop noe is een hesieperd pak. h e s n r d. Yoorzien. Wirrom schreeuw je Marcus. Is de töuwe van je pielebohe kepot? Wacht is, 'k ïer net noli een mooi koretje. Sissa, noe bi je wee hesnêrd ee. hespikkel d. Oe a 't komt, ik weet et niet, mè bie Ko Wonderhem (Wondergem) zitten z'aaltied op Dein te kappen, net of a 't dat uldere zeune nie is. Dat is 't di de be spikkelde veuhel oor (de verstooteling). h e u 1 e d. Gewone slappe lieerenhoed, zoo genoemd omdat er een „geul" inzit in tegenstelling met de boerenhoeden die bol zijn.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1928 | | pagina 97