55
H e 1 s ch e practijcke.
De vronwe uijt.
Dat leijdeu wij in een kiste om werden te quiste, t)
Eert ergens el 2) gerocht.
Stathouwer.
Tis al wonder ende wel gewrocht;
Ghij sijt trouwe gasten in alle uwe dijnghen
1095. lek sal u beminnen, jae, tot state brijnghen.
Sinnen loopen wech.
Holla wije sije ick hier eomt in waerheden
De vreucht mijns herten die drouflieijt can dwijnghen,
Den tresoor aller wellust tot mijwaerts treden.
Willecomme, volmaeckte van lijf en leden
1100. Willecomme, conserve mijnder sielen exolent!
Hij doetde vrouwe groote revereutije.
Wel moet ghij gecommen sijn tot deser stede
Tverlanghen nae u, al vermeugende pertijnent,
Heeft mij gecouseert verdriet ende ellent.
K uij sche weijrdinne.
Ick dancke mijn heere, die mij soo weijrdich kent,
1105. Gelieft uwe edelheijt u maget te hooren
De bede, dat haren man uijt sijn sware torment
Nae uwe belofte mochte coramen vooren.
Och, tware mij danckelijck
Stathouwer.
O, alwijse, weerdige ende schoonste gebooren
1110. Can ick u niet soo behulpich sijn in elck gespan,
Tgene uwen man vermach voor u te oorbooren, 3)
Vermach ick beter door mijne macht voortan;
Och, of wij tsamen mochten leven, als dan
En waerder geen gecjuel meer, dat mij griefde.
1) Om werden te quiste om verloren te (doen) gaan; om (het lijk) te laten
verteren. Te quiste werden staat in verband met ons verkwisten.
2) El elders, anders. Zie o. a. in: Arithmetica van Jaq. v. d. Schuere: End'
ist dat sij van doen ijet hebben el (v.g.l. Verdam, Middelned. W. d. b.).
3) Zie ook Vondels Roskam en "Wellecomst van den Heere Huijgh de Groot.
