56
Kuijsche weijrdinne.
1115. De Almachtijge heeft mij toegevoucht desen man.
Stathouwer.
Ende ick ben u toegejont t) van de crachtige liefde
Ende in liefde is den bant van trouwe gelegen.
K u ij s c h e w e ij r d i 11 n e.
Tis soo, daer en hebbe ick niet teghen.
Eij, weijrdige heere, deijrt u E mijn bestrien,
1120. Laet mij, naer u belofte, mijnen man toch sien
Eij, laet hem vrij uijt den kercker terden.
Stathouwer.
Sijt gerust, schoone, hij sal u gewerden
Kuijsche weijrdinne.
Och, ick en cant niet langer herden
Mijn herte schier in verlanghen versmelt.
Stathouwer.
1125. Eij, lieveken, tis noch tijts genouch.
K u ij s c h e w e ij r d i n n e.
Den tijt is lange omme, van u E gestelt;
Ick en can sijn afwesen niet langer dulden.
Quijt toch u belofte!
0 Stathou wer.
Sinnen uijt.
Tis soo, beloften maken schulden.
1130. Hoe sal ick ontseggen uwe begeijrten seere.
Mijn dienaren, waer sijgge?! 2)
De sinnen alle be ij den.
Wat belieft onsen heere?
Stathouwer.
Opent den kercker, weijrt vuijlheijt ende spinnen.
Ick wil daer daedelijck dese reene senden binnen.
1135. Elucx, sonder uijtstel, soo valter aen
1) Toegejont toegegund.
2) Zijt gij.
