28
Stathouwer.
Anders vertrouw ick u hert-ken o blomme vermaert,
Dan u soet geurich mondeken doet clachte;
475. Want alle ijser ende stael zijn herdtheijt vergaert
Door des viers brandt, of hitheijts crachte;
Den herden diamant wert gemaeckt sachte
Doort bloet van boeken, 1) soot beschreven staet.
Sal dan een vrouw'lijck hertken, weeck soo ick achte,
480. Door den brandt der Liefde niet vermorwen? Jaet!
Ende al waert, dat het stonde voor dit vier delicaet,
Soo en sal ick geen bloet van boeken daerom slaghen,
Maer dat eijgen, twelck door mijn aders gaet,
Dat wil ick storten voor u, cant u behaghen,
485. Ick salt geijren waghen.
Kuij sche weijr dinn e.
De mensche om zijn broosheijt moet ick beclaghen,
Maer, mijn heere, onder correctije geseijt-,
Hebt ghij dan soo gans vergeeft mijt vraghen,
Alle eere, schaemte en trouwe afgeleijt,
490. Dat ghij mij soo stout tot sulcken schandelijckheijt
Derft versoucken, soo ick u sije bevlijeten mal,
Gansch teghen redene.
Stathouwer.
Ten is mij niet, maer de liefde te wijten al
Liefde, die perst tot aller tijt mijn
495. Ende en laet mij met rusten.
K u ij sche w e ij r d i n n e.
Sulcken minne moet vermalendijt 2) zijn,
1) Dat bokkenbloed diamanten kan breken vindt men in de middeleeuwen
meermalen, maar ook nog in de 17e eeuw o. a. bij Cats, Bruyt (Diamant). Maerland
spreekt in der Naturen Bloeme, boek 2 vers 371 vlgg. over de eigenschappen, aan
bokkenbloed toegekend en zegt in vers 10054: sijn bloet es oec van suiker macht,
Dattet scuert den dijamant, Die noit anders meester vant.
Simon "Witgeest trekt in sijn Natuurlijk Toverboek (12e druk blz. 324 Anno
1749) de kracht van bokkenbloed op diamant in twijfel. Bokkenbloed komt nog in
de volksgeneeskunde voor; vroeger vooral om blaas- en niersteeneu te breken. Zie
M. A. v. Andel, Volksgeneeskunst in Nederland, blz. 423425.
2) Vermaledijd vervloekt, (Zie o. a. Anna Bijns, Dobbel Tonghe.)
