29
Wiens vruchten rouwe voorttelen int ende;
Want al hebben haer wercken van eenich jolijt schijn,
Den steert is jammere, verdriet ende ellende,
500. Gelijck daer gespeurt wert aen Venis bende.
Stathouwer.
O, mijn bekende,
Al waert, dat wij duijstinael ontdeckten de secreten,
Soo en sal geenen mensche onse liefde weten
Elide sal voort secreet den hals liever buijghen
505. Dus en sorght niet.
K u ij s c h e w e ij r d i n n e.
De Consientije is meer dan duijsent getuighen
Ende al wistent geen menschen, heden noch morghen,
Soo en ist voor den alsienden Godt niet verborghen,
Wiens oogen daer branden tot in den afgront
510. Ende diet quaet straffen zal, soo sijn woort vercont
Ende den misdadige ter hellen doen versijncken.
Stathouwer.
Eij toch, Me vrouwe, wilt soo verre niet dijncken,
Godt en sal sijn schepsel soo hert niet teesen. 2)
Hij is bermhertich.
K u ij s c h e w e ij r d i n n e.
515. Jae, over die, die hem van herten vreesen.
Tis soo, Godt is tot bermhertichheijt volheijrdich, 3)
Maer dien selven lieere is oock rechtveijrdich.
Siet monseur al waerder Godt noch duijvel, gewisse, 4)
Ilemelsche vreught noch verdommenisse,
520. Die mij treeken of verschricken costen of verhoen, B)
Soo en wil ick mijnen man de schande niet aendoen;
1) O mij i bekende die mij welgevallig is.
2) Tee9eti kwelleu, plagen. Zie ook Anna Bijns, Clappers ende Clappijen:
Men siet u darme weduwen en weezen Plucken en teesen.
3) Volheijrdich volhardend (in barmhartigheid.)
4) Gewisse geweten. Zie o. a. Hoofts Historiën (Moord te Naarden). Ook
hij Vondel, Triomftoorts over de nederlage der Kon. Vloote op 't Slaeek.
5) Verhoen verhoeden, bewaren.
