107
langen te voldoen, verklaarde de Koning bij besluit van 23 Ja
nuari 1808 de havens gesloten voor alle vaartuigen, behalve
oorlogsschepen en kapers van verbonden mogendheden.
Engeland beraamde een tegenzet, n.l. eene landing in
Zeeland, met als einddoel het onschadelijk maken van Ant
werpen. Indien mede de bedoeling heeft voorgezeten om
Oostenrijk te ontlasten van den Franschen druk, kwam de
poging te laat de slag bij Wagram (5 en 6 Juli 1809) was
reeds gestreden toen de Engelsche troepen Walcheren, met
uitzondering van Vlissingen, bezetten. Vlissingen bood aan
vankelijk weerstand maar gaf zich, na een gruwelijk bom
bardement, den 15 Augustus over. O.a. het prachtige stadhuis,
met het geheele archief, was door de Engelsche granaten
vernietigd.
Er heerschte algemeene ontzetting en verwonderen kan-
het ons niet te vinden aangeteekend
,,In Oogstmaand (1809) geene vergadering van het Com-
mitté vermits de tijdsomstandigheden". En als het Perpetueel
Comité den 6 September bijeenkomt, geeft de heer Van Hoek,
wiens leesbeurt het is, te kennen, ,,dat hij door de tijds
omstandigheden zich buiten staat had bevonden om zich ter
vervulling dezer zijner leesbeurt behoorlijk te bekwamen",
wat de vergadering volkomen begrijpt.
Maar ook deze miserie ging voorbij. Midden September
was Zeeland door de Engelschen weder ontruimd, met uit
zondering van Vlissingen, Veere en Rammekens de klas
sieke Engelsche pandplaatsen die tot 26 December bezet
bleven. Niet Antwerpen maar Vlissingen had zijne dokken
en militaire werken zien vernietigen
In de comité-vergadering van 3 Januari 1810 gaat de
voorzitter het in de afgeloopen maanden gebeurde nog eens
na. ,,Aan hoeveel gevaren waren wij blootgesteld Hoe veel
leeds en kommers hebben wij uitgestaan Wij voelden hoe
hard het viel van vreemden de wet te ontvangen, den roof
van 's Lands bezittingen te moeten aanzien, door inlegering
gekwollen te worden en blootgesteld te wezen aan de ijsselijke
gevolgen van regeringloosheid. Wij zagen de voormalige ver-
