104
f
chelle blijkens een inschrijving van Philippus Lansbergius,
die zijn inscriptie opdraagt „Petro Hondio, iter in Gallias
paranti". Blijkbaar heeft Hondius dus in den voorzomer van
1601 zijn afscheidsbezoeken gebracht aan de Leidsche pro
fessoren, en evenals het hem gelukte een tweede inscriptie
te krijgen van prof. Merula, zoo waagde hij zich ook met dat
doel aan een afscheidsbezoek bij den grooten Scaliger.
Joseph Justus Scaliger, zoon van Julius Caesar Scaliger,
Franschman uit Zuid-Frankrijk, maar Italiaan van afkomst,
had zich ten slotte door Curatoren der Leidsche Universiteit
laten overhalen den professorstitel aldaar te aanvaarden en
zich te Leiden te komen vestigen, echter onder beding, dat
hij geen college s zou behoeven te geven. Het Curatorium,
dat er alles aan gelegen was de nog jonge Universiteit te
doen schitteren door wereldberoemde namen, bewilligde in
dit voorbehoud Scaligers aanwezigheid te Leiden, zijn moge
lijke omgang met de studenten zou voldoende aantrekkings
kracht hebben op de studeerende jongelingschap, ook uit
andere landen. We vinden nu in het Album van Hondius,
gelijk wij het opmerkten ten aanzien van Merula, ook twee
inscripties van Scaliger, beide eveneens door ongeveer drie jaar
tusschenruimte gescheiden. Op geen van beide wordt Hondius
persoonlijk toegesproken. De eerste inscriptie (p. 17) is geda
teerd XV Kal. Novembr. Julianas CIOIOXCVIII, d.w.z. 17
Oct. 1598. De bijvoeging „Julianas" wijst op de Juliaansche
tijdrekening, toen nog in 't gewest Holland in gebruik. Scali
ger heeft juist van de oude tijdrekening veel studie gemaakt,
blijkens zijn bekend geschrift „De emendatione temporum".
Men kan zich het eerste bezoek van den theologischen
student Hondius bij den grooten Scaliger indenken. Als ik
nogmaals een scène uit Goethe's Faust mag aanhalen, dan
stel ik me voor, hoe evenals daar de leergierige Wagner heel
enthousiast spreekt over de heerlijke vorderingen der weten
schappen, uitloopend op de ontboezeming „Und wie wir 's
dann zuletzt so herrlich weit gebracht", evenzoo hier bij
Scaliger de jonge student Hondius met vuur (in 't Latijn?)
zat te redeneeren over kunsten en wetenschappen en hoe
