7
Zoo ook met nêe nêe'k of nêen ik, nêen je, nêen 'n,
nêe 's, nêe me, nêen je, nêen se.
Opm. De ij in hij en zij klinkt evenals in bijna alle
andere woorden als ie. Nooit is dit echter het geval in de
afkorting van ja hij. Dit klinkt steeds als j'ij. (Nee hij klinkt
als neen 'n.
b. 2e pers. enk. subj. je, j', jie.
Meerv. subj. je, j', julder.
Enk. obj. je, joe.
Meerv. obj. je, julder.
Enk. subj. onbetoond je, betoond jie. Bv. Je mö d is
kieken öv a t'r êen an de deure is. Doe jie 't mè.
Meerv. onbetoond je, betoond julder. Zouen j'is gin
ennetje hin kuren jongers Kwa, wulder hïn eten öor,
hïn julder noe ok mè nir uus.
Enk. obj. Onbetoond je, betoond joe. Bv. Ik za je'n
Weusdah betïlen. Ik mè joe net is ên.
Mv. obj. Onbetoond je, betoond julder. Bv. Me zun
je wè roepen a me je nóodig ên, öor misies. M'ên julder
in lange nie ezïen.
Slechts de minste nadruk is noodig om je in julder te
veranderen, zoodat het gebruik van julder dat van je in
't meerv. obj. verre overtreft.
c. 3e pers. enk. subj. mnl. ie. 'n. um. Vrl. ze, z', zie.
Obj. mnl. um, 'n, d'n, t'n z'n, s'n. Vrl. ze, eur, d'r, t'r.
Meerv. subj. mnl. ze, zulder, ulder. Vrl. ze. zulder, ulder.
Obj. mnl. ze. ulder. Vrl. ze. zulder, ulder.
Enk. subj. mnl. onbetoond ie (vragend 'n), betoond um
Bv. Ie is flie jêr ni Rotterdam veruusd. Is 'n eusch wig
- Um iz 'n hoeie vent, mè zie is zó'n kaptein, weet je.
Enk. subj. vr. onbetoond ze, betoond zie. Bv. Ze komd
ier dikkels. Jie kun kommen, mè zie eid ïer niks te miken.
Meerv. subj. mnl. onbetoond ze, betoond ulder, zulder.
Bv. Ze bin d'r van deur. Wï me nèh een tochtje bluven,
ulder bin d'r ok nog. Zulder (ulder) kun adder lópen as öons-
