9
le pers. Meerv. öons, wulder. Obj. öons.
2e pers. Meerv. julder. Obj. julder.
3e pers. Meerv. zulder, ulder. Obj. ulder.
Wederkeerend en wederkeerig voornaamwoord.
Het wederkeerend vnw. is eihen voorafgegaan door een
bez. vnw. Het wederkeerig vnw. zich is onbekend.
Verbuiging van z'n eihen.
Enk. le pers. m'n eihen.
2e pers. je'n eihen.
3e pers. z'n eihen.
d'r eihen.
Meerv. le pers. öons eihen.
2e pers. julder eihen.
3e pers. d'r eihen of ulder eihen.
Bv. Z en d'r (ulder) eihen hlad niet ewasschen van ochend
zou je zén. Me zun öons eihen is op gin keiven.
Het wederk. vnw. voorafgegaan door een voorz. is betoond
als boven aangegeven, onbetoond valt eihen, weg. Bv.
Ie keek gauw voe z'n (Hij keek gauw voor zich).
Het wederkeerig vnw. is mekaren M'ên mekaren in
lange nie eziên Z aan mekaren zö is te pakken.
Het verschil in geslacht, waar het betreft mnl. en vrl. per
soonsnamen, is niet verloren gegaan.
Bezittelijk voornaamwoord.
Verbuiging.
a. bijvoeglijk.
Enk. le pers. me, m'n, mien.
2e pers. je, je'n, joe.
3e pers. mnl. z'n, s'n, zien, um s'n.
vrl. d'r, eur, eur d'r.
