15 De stuke di a m'onder zatten behost deur te rehenen. - De voornaamwoorden wie, en wat, worden nooit betrek kelijk gebruikt. Steeds treft mendie endat aan, ook wanneer ze zonder antecedent gebruikt worden Die a d'êens steelt zên ze wè, die bluuv 'd aaltied een dief. Dat a hoeköp is deuh dikkels niè. Het betr. voornaamw. wiens wordt nooit gebruikt en even min vervangen door een ander vnw. Men gebruikt daarvoor een omschrijving. Bv. De afspraak was dat de vader wiens zoon het hoogste nummer trok de anderen zou trakteeren, wordt als volgt omschreven Z aan övesproken dat de vader van de jóon die a 't ögste noemer trok, trekteeren most. „De jongen wiens bal valt is af wordt De jóon die a s'n bal lit valen mah nie mi meedoen. ,,De boer wiens hoeve afbrandt is plotseling straatarm", wordt Een boer di a 't d'oeve van ofbrandt is ineens döoderm. Wiens naam genoemd wordt ,steke de hand op. Di a se d n nim van ofroepen, die mó s'n and opsteken. Opmerking verdient dat het overtollige a ook voorkomt als an, en wel wanneer het antecedent meervoudig is. De jóon die a eloot eit wor foe een volslehen vent erekend. Jongers, die an eloot ên, enz. Die a flienk werkt die zü m is trekteeren. Die an flienk werken enz. Het betr. vragend vnw. gaat eveneens vergezeld van a (dat) Weet je wïen a 't dat edin eit? Wik is zên wien a t er ewist eit Soms wordt het voornaamw. nog versterkt door of Weet je wien of a 't dat edin eit Wi m is vrïhen wien of a 't er mee dóen van de jongers Het bepaling aankondigend vnw. Hij, die enz., wordt nooit gebruikt Die a nie mee kan kommen mó mè achterbluven. Dat aa je zelf emikt eit, di je 't meeste arigeid van. Dehene die a söo praat, mó je mè litten praten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1934 | | pagina 75