16
Onbepaald voornaamwoord.
Zelfstandig.
Voor men, dat niet voorkomt, wordt gebruik gemaakt van
den derden persoon meervoud voor niemand gebruikt men
hin mênsch of hin êen. 'k Doch a t'r êen stieng te roepen,
'k Gienge kieken mè di was gin mênsch.
Het voornaamw.iemand komt sporadisch voor in den vorm
iemen. Meestal gebruikt men êen. Di stit er êen uila te roe
pen. A t'r êen komt mö je mè zên da k trek vrom komme.
Is t'r iemen voe me
Verder komen voor ielk, ielk en d'êen, den dien en den
hinten (deze en gene), den êen of 't den aren. Bv. Heeft
de huust ielk een appel. Ielk en d'êen praat er schaande van.
Noe löp ik a veertien dïhen zonder werk, 'k d a is evrohen
bie den dien en den hinten of a se hin mênsch nöodig ên, mè
't geef niks. Aa je 't nie góed weet oenêer a 't den trein
wihriedt, hi 't dan is vrïhen bie den een of 't den aren.
Iets wordt meestal vervangen door wat. Toch komt het
een enkelen keer voor A 't er ies gebeurt mó je schrieven óor.
Elkaar mekaren. Ze deeën net of a se mekaren in hin
tieën ezïen aan.
Het vragende voornaamw. wïen aan 't hoofd van een
toegevenden bijzin en dat dus tot de onbepaalde voornaamw.
te rekenen is, wordt steeds gevolgd door a (dat) Wïen a 't
ok edïn eit, ie za 't er van trompen. Wa foe moeite (ofa 'k ok
doe, 't elp gin steek. Wat a 't er ok opdoet, ie is aaltied klêr.
B ij v o e g 1 ij k.
Deze komen in gebruik met het alg. beschaafd overeen
Ik kom is een aar boek ilen. Ielke joon krieh 'd een stuver
a 't n m'elpt. Di lahhen ni hin booten in 't kenaal.
Kan s' a een êelen appel op -D'r is tïmelik vee vlas van
de jêre.
