18
Ga heen hï wig. Waar ben je heen geweest wêer je
ni toe ewist
Hierheen ier op an, in gebiedenden zin Ier op an Je-
wannes mie die spï In andere gevallen Jer ni toe. An je
klêr bin, kommen je dan ier ni toe Wêer mossen me ni toe
mie dat weer
Het bijw. af, in zinnen als blijf er af, is van.
Bluuf 't er van. Vaal 't er nie fan. Men hoort evenwel ook
't alg. Ned. Bluuf 't er of.
Vermelding verdient de uitdrukking es en des (hierheen
en daarheen) Ie hooien de zak van de wïhen of in z'n
kwiteit, d'appels vlohen es en des. Deze uitdrukking wordt
alleen in ongunstige beteekenis gebruikt, wanneer men dus
iets volvoert in drift of uit ruwheid. Zoo zal men bv. nooit
zeggen De fêestgassen strooien de koeksjes es en des. In een
dergelik geval zegt men De fêestgassen strooien zö is 'n óp
koekjes.
De bijwoorden v. hoedanigheid worden gebruikt als in het
Nederlandsch.
De bijwoorden ja en neen worden veelal gevolgd door een
pers. vnw. Jê'k, neen ik, jê me of jé me, nêe me enz.
Als bijwoord van graad wordt „zwak" gebruikt in den zin
van: flink, stevig, 't Komt alleen voor in de uitdrukking: Zwak
deureten (flink toetasten). In ongeveer dezelfde beteekenis
wordt bv. in Twente „zwak" gebruikt voor lenig, krachtig.
Van een gymnast sprekend zegt men daar bewonderend
Dèn (die) is zwak! Zoo ook in Zuid-Holland.
Een veel gebruikt bijw. v. graad is vrêed. Bv. 't is vrêed
werm. Ie mö vrêed vee held ên. M'ên vrêed elachen.
't Wordt ook als praed. adj. gebruikt, als syn. van erg
't Is vrêed, 't is glad vrêed.
Het bijwoord zelfs, wordt sporadisch gebruikt. Het wordt
aangevoeld als een woord aan het alg. Ned. ontleend en is nog
