21 Aansporing tot voortgang kwa. Kwa, me hïn wig. Kwa, k za is bie je kommen. Verontwaardiging tjöon Tjöon Eine, wat een praat ver kop jie toch, dat mossen ze tuus is weten. Verwondering chö, el, bel, ei de stom, mè, machtig, m'n eden, gosternokke, gostermanne, vrêed Z'ên twi huust en die verjêren op d'n eihensen dag. Chö, da s toevallig, ee. El, el, Jaap van Wanne ei bloed an z'n hezicht. Zou t n een onhelok ehad ên Bel me liefje, kun jie a zö hóed schrieven Ie mö komde jêre examen dóen voe vêeas. Ei de stom, is 'n a zo varre Mè m'n eden Ubrecht oe kü je noe zö praten Gosternokke (gostermanne) wat eit 't van nacht evrozen. Vrêed voe de wereld, wat is 'n wee an 't lïehen. Om tot stilte of kalmte aan te manen uust, ui. Uust oor, je vader za is bidden. Ze zên at de köpdag tïenduzend gullen opebrocht ei. Ui, ui, zö vee nie öor. Om iemand aan te roepen Hui. Hui jongers, luuster is. Zoo ook roept de ploegbaas van een ploeg polderjongens die gezamenlijk eenzelfde beweging moeten maken, bijv. bij het omleggen van een stuk rails: Hui hui! Om vermoeidheid en vooral om luiheid uit te drukken achei. Achei, 'k bin blïe da'k klêr bin mie me werk, 'k bin d'r möe van. Achei. achei wat ê'k eslipen, 'k woue nöh wè een bitje vrom ni béde. Het tusschenwerpsel öor (bij oude menschen hoort men nog: orre) wordt in denzelfden zin gebruikt als 't Nederl. hoor, maar 't gebruik is veelvuldiger. Zeer veel wordt gebruikt de uitroep noe. Bv. Sanne, de kolen bin bekant op. noe, dat ê'k toch

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1934 | | pagina 81