Praes.
1.
2. ei.
3. ei.
1. ên.
2. ên.
3. ên.
Willen.
Inf. willen. Teg.
Praes.
1wille.
2. wil.
3. wil.
37
Praet.
1aa.
2. aa.
3. aa.
1aan.
2. aan.
3. aan.
deelw. Verl. deelw. ewillen.
Praet.
1. woue.
2. wou.
3. wou.
1. willen. 1. wouen.
2. willen. 2. wouen.
3. willen. 3. wouen.
De vaak geuite meening dat in Zeeland c.q. te Kruiningen
de 2e en 3e pers. enk. van willen is je wilt, ie wilt, is foutief.
Zeer zeker zegt men Ie wil t et nie, ze wil t er hin ên.
maar hier heeft men te maken met een welluidendheidshalve
tusschengevoegde t, vóór een klinker. Deze komt niet als
uitzondering, maar als regel voor. Bv. Ze hi nir uus, ze hï
't er van deur. Je doe je werk góed, je doe 't et góed. De
meulenêr mil nie vandïhe, ie mil t' et góed fien.
Zullen.
Inf. zun. Teg. deelw. ontbreekt. Verl. deelw. ontbreekt.
Praes.
Praet.
1.
za.
1.
zoue.
2.
zü.
2.
zou.
3.
za.
3.
zou.
1.
2.
3.
zun.
zun.
zun.
1.
2.
3.
zouen.
zouen.
zouen.
