X
zijn zwaard, als om het onrecht, zijn god aangedaan, te
wreken, door uitzinnige woede gedreven, Christus' priester
een slag op het hoofd. Doch daar God Zijn dienaar be
schermde, liep deze door den houw in 't geheel geen ver
wonding op. Toen Willibrord's makkers het zagen, schoten
zij toe om het snoode voornemen van den goddeloozen' man
door zijn dood te wreken. Maar de man Gods bevrijdde met
zachtmoedigheid den schuldige uit hun handen en liet hem
ongemoeid nochthans werd deze denzelfden dag door een
duivelschen geest overvallen en op den derden dag kwam er
een ellendig einde aan zijn rampzalig leven. En omdat de
man Gods naar 's Heeren voorschrift niet wilde, dat wraak
genomen werd voor het hem aangedane onrecht, is het ter
stond door den Heere gewroken, zooals geschreven staat
over het onrecht, dat boozen zich niet ontzien Zijne heiligen
aan te doen Mij is de wrake, ik zal het vergelden, zegt
de Heer.'
Dit is het oudste en betrouwbaarste verhaal over deze
gebeurtenis. Is deze zending op Walcheren wel erg geslaagd
Of bleef het aan anderen voorbehouden Walcheren te kerste-
quasi dei sui iniuriam vindicaret, in impetu animi insanientis gladio caput
sacerdotis Christi percussit sed. Deo defendente servum suum, nullam
ex ictu ferientis laesuram sustenuit. Socii vero illius hoe videntes, pessi-
mam praesumptionem impii hominis morte vindicare concurrerunt. Sed a
viro Dei pio animo de manibus illorum liberatus est reus ac dimissus
qui tarnen eodem die demoniaco spiritu arreptus est et die tertia infeliciter
miseram vitam finivit. Et quia vir Dei iuxta praeceptum Domini suas
iniurias ulcisci noluit citius tarnen a Domino vindicata est, sicut ille de
iniuriis, quas in sanctos suos impii agere non metuunt Mihi vindictam, ego
retribuam, dicit Dominus.'
Sommige hss, luiden 'quandam insulam oceani Walicrum nomine, in
qua antiqui erroris idolum remansit, ad quod statuto tempore omnis
congregabatur populus, illud colens summa veneratione. Quod cum vir
Dei zelo fervens confringere niteretur ac nomen delere desub caelo,
praesente etc.' vertaald 'een eiland aan den oceaan, Walicrum, ge
naamd, waar een beeld van de oude dwaalleer overig gebleven was,
bij hetwelk op gezette tijden het geheele volk samenkwam om het hoogelijk
te vereeren. Toen de man Gods, van ijver blakende, dit wilde breken en
deszelfs naam van onder den hemel uitdoen' enz. (vgl. Deut. 9, 14).
