17
taai-verwantschap, van zeer vroege tijden af, mag op grond
hiervan aangenomen worden, met de andere Germaansche
stammen in het N. en O. van ons land, mogelijk zelfs daar
buiten. In deze richting voert het onderzoek der Hayman-
landen ons, want het is bij uitstek een taalkundige puzzle.
Op soortgelijke wijze is het woord Ide of Yde, hiervoor
even aangestipt, door Vhetinck 1verklaard als verwant met
Angelsaksisch Ytha, met de beteekenis van inham. Deze
auteur, en meer andere met hem, stellen zich dus op het
zelfde standpunt.
Stilzwijgend gaan wij hier voorbij de invloed uit Zuidelijke
streken, in Romeinschen, Merovingischen en Karolingischen
tijd. Uit het Noorden en Oosten wordt zonder twijfel het
Germaansche element in de 5e en latere eeuwen versterkt door
Friezen en Saksen. Enkele vondsten, vooral munten, en fi
bula's wijzen in deze richting. Ceramiek van deze bevolking
is zeer zeldzaam2) en ook de vroege graven zijn nog niet
teruggevonden. Op Schouwen ligt dit alles onder de heuvels
en op Walcheren kennen wij misschien slechts de latere gra
ven van het strand. De vondsten hier wijzen evenwel ook op
de vroegere, uit Rom. en Merov. tijden. In de 17e en 18e eeuw
is hier zeer veel verloren gegaan, meer dan men gewoonlijk
aanneemt.
Voor de latere tijd, de 8e en 9e eeuw, is het verband en
het verkeer met de overzeesche Angelsaksische beschaving op
Walcheren3) en ook op Schouwen duidelijk, terwijl ander
zijds verschillende voorwerpen van bewerkt been, schaatsen,
kammen, haarnaalden enz. duidelijk in de richting van Frie-
schen invloed wijzen. Een sterk Friesch-Saksisch karakter
heeft dus de bevolking onzer eilanden bezeten, welk rustte op
nog ouderen Germaanschen grondslag, en anderzijds voort-
1Mr. E. Vlietinck. De geschiedenis der kust, blz. 42, in Steden
en Landschappen V. De kust.
2) Van het strand op Schouwen enkele scherven als vermeld in Guide
to Angl.-Sax. Antiquities blz. 73. Britsch Museum.
3; Mej. M. G. A. de Man. Que sait on de la plage de Dombourg
blz. 49—57.
Archief 1937.
2