36
„dan kerkeigenaar kunnen zijn geweest, wijst op een zekere
„stelselmatigheid in de maatschappelijke ontwikkeling van het
„eiland, waarin een stand van grondheeren de leiding schijnt
„te hebben gehad."
En op blz. 20 geeft Huizinga over Domburg en omgeving
nog het volgende
„S. Muller Hzn 1wijst er terecht op, dat de namen Oost-
,,en Westkapelle een nog ouderen toestand verraden, waarbij
„deze parochiën, later zelf moederkerken, nog als kapel onder
„een andere kerk ressorteerden en neemt met goede redenen
„aan, dat beide eertijds afhankelijk zijn geweest van West-
„monster.
„Een zeer groot ambacht, naar den Domburg genoemd,
„vinden wij kerkelijk verdeeld over twee moederkerken, Oost-
„en Westkapelle. Deze deelen worden onderscheiden naar
„de ligging van hun kerk binnen en buiten den burg. Met
„andere woorden de burg, die de naam gaf aan het ambacht,
„en ter onderscheiding der beide kerken diende, moet vroeger
„aanwezig zijn geweest, dan het tijdperk der parochievorming.
„Doch indien hij zoo oud was, kan men vragen, waarom werd
„het ambacht Domburg dan zelf niet kern van parochie-
„vorming
„Mr, Fruin - heeft in de reeds meermalen genoemde studie
„de ingewikkelde geschiedenis van de beide parochiën die den
„naam van Domburg hebben gedragen zoo overtuigend uit
eengezet, dat wij ons op zijn conclusies kunnen baseeren.
„Uitgangspunt zijn de beide oorkonden van 1247 en 1271.
„waarbij de bisschoppen van Utrecht Otto en Jan de Abdij
„van Middelburg in hare kerkelijke bezittingen bevestigen.
„Beide vermelden vrijwel gelijkluidend een aantal Walcher-
„sche parochiën, gerangschikt als appenditiae onder hare
„moederkerken. Als de eerstgenoemde onder Oostkapelle fun-
1) J. G. C. Joosting en S. Muller Hz. Bronnen v. d. g. d. Kerkelijke
Rechtspraak in het Bisdom Utrecht enz., Ie Afd. II, p. 164e, 165, Werk.
Ver. Oudv. recht2 17.
2) Mr. R. Fruin. Mededeelingen uit het Archief der Middelburgsche
Abdij, Archief Z. Genootsch. VIII, 1900, p. 108.
