50
van Vlaanderen1), zelfs de hulp van Frankrijk tegen Maxi-
miliaan inroepen, maar is toch, naarmate de al te particularisti
sche politiek, vooral der Gentenaren, in de overige Neder
landen meer en meer als verraad gevoeld werd, tot andere
gedachten gekomen (ook na Maximiliaan's verweer), zoodat
Bourgondië-Beveren evenals Kleef-van Ravestein den onrus-
tigen democraten den rug toekeerden (1484). Deelneming
aan niet geheel of dadelijk lukkende verzoeningspogingen
volgde, dan tijdelijk rust door den vrede van Brugge, waarbij
ook Beveren mede onderhandelaar was. Maar daarmee is het
niet afgeloopen, al vergezelt hij Maximiliaan ook bij diens
door Molinet beschreven ontmoeting met zijn (door Adolf van
Ravestein begeleid) zoontje Philips te Mariakerke (6 Juli
1485). Van Maximiliaan krijgen hij en zijn vader Antonie
dus dan weer Oostenrijksch gezind en Philips van Kleef
opdrachten bij in 1487 weer uitgebroken geschillen, waar de
Vlamingen den vorst verweten zich opnieuw in den oorlog
met Frankrijk gestort te hebben, in schending van den vrede
van Atrecht en ook een groep edelen nam zulks den Habs-
burger kwalijk. En hiertoe behoorde ook Beveren, waartoe
misschien zijn verwantschap meewerkte met Wolfert van
Borssele, wiens schoonzoon hij kort te voren geworden was
en op wien diens heerlijkheid Veere was overgegaan.2)
1Maar dit geldt eerst later, want aanvankelijk was Romont nog
de bezetter van dat ambt, een ambt, vereenigd met het gouverneurschap,
ook als „kapitein" van Vlaanderen wel aangeduid, zooals Philips in het
begin van zijn loopbaan als zoodanig opgetreden was in het graafschap
Namen van 1478—1481. In 1487, toen hij met 5 andere grands seigneurs"
benoemd werd in den voor de financiën ingestelden Raad, was hij, behalve
admiraal, gouverneur van Artois.
2) Idem. Zie daar verder over het optreden van die heeren bij de ont
knooping dezer Vlaamsche gebeurtenissen, haar hoogtepunt bereikend in
de plotselinge gevangenneming van Maximilaan te Brugge, waarbij zij
aanwezig zijn, Beveren als vertegenwoordiger van den jeugdigen Philips.
Maar als dan de Keizer met troepen nadert (terwijl de Paus dreigt met
den ban), willen de Vlamingen het op een accoord aansturen, waartoe
ook Beveren meewerkt. Doch als daarop Maximiliaan zijn woord breekt,
dan zou dat onder invloed van zijn vader geweest zijn, die de wapens
opneemt en nog sterker drukt zich Gairdner uit, Henry the Seventh"
