127
gingen ontbroken hebben om die belastingen toch te doen
betalen, wat ook wel eens gelukt zal zijn in meerder of
mindere mate.
Nog wijzen we er op, dat er ook gevallen zullen zijn voor
gekomen, dat men binnendijksche gronden, die voor het op-
hoogen der wegen in uitzonderingsgevallen, bij analogie ook
als ,,hey" heeft aangeduid. Misschien ook in die gevallen,
waarin men grond voor de dijken noodig had en geen voor
grond aanwezig was. Dit geschiedde op alle eilanden hier
en daar en ontstonden die akkers, die men „karrevelden"
noemde en die steeds ook minder aan dijklasten betaalden
dan de andere akkers. Dat men deze gronden misschien ook
als ,,hay" heeft aangeduid, zou dan voortgesproten zijn uit
een overeenkomstig gebruik. Mochten zulke stukken ,,hey"
ook zijn voorgekomen, dan kunnen die slechts secondair als
,,hey" zijn aangeduid.
Nu we zoover zijn willen we trachten aan te toonen, dat
in phonetisch opzicht in Zeeland het woord hey ook als hay
kan zijn uitgesproken en dat men het ook zoo schreef. Houdt
men er rekening mee, dat langs de geheele kust van Holland
,,hey" door het volk als ,,hay" wordt uitgesproken en dat op
Goeree naast „hey-borg" ook voorkomt „hay-mete" en over
weegt men vervolgens dat blijkens lichaamslengte en schedel
meting de afkomst vooral der westelijke bevolking van Zee
land gedeeltelijk dezelfde is als die langs de Hollandsche kust,
dan ligt er niets vreemds in, dat men in Schouwen en Wal
cheren ook ,,hay" gezegd heeft, waarbij dan nog komt, dat
de Zeeuwsche korte als trouwens alle Zeeuwsche klanken,
ver achter in den mond wordt uitgesproken, zoodat ze een
a-achtigen klank hebben, die den Zeeuw misschien niet altijd
bewust is, maar die iederen Hollander bij een bezoek aan
Zeeland opvalt. Dit komt omdat de geheele articulatie-basis
bij het Zeeuwsch ver naar achter ligt. Daardoor komt het
bijvoorbeeld ook, dat g voor aan een woord als h wordt
uitgesproken en de h heelemaal in de uitspraak verdwijnt.
Blijkens de texten van Zeeuwsche charters kwam dit in de
