125
bij de woerd". Daar in het woord Wordenbornhoes" de ,,rn'
in één lettergreep voorkwam, was vanzelf van assimilatie hier
geen sprake en vinden we dus hier nog den oorspronkelijken
vorm „born(e)".
Een ,,werd" of woerd" was een soort vliedberg of in elk
geval een aangelegde hoogte en in eenigszins anderen vorm
vinden we het woord terug in „Woerden", „Holwerd „Fer-
werd", „Werden" enz., enz. Voor de wisseling van en
denke men ter vergelijking aan het naast elkaar voorkomen
ervan in börd, naast brêtt. worden naast het Duitsche wérden
enz., enz. Een andere aanwijzing voor de juistheid van onze
opvatting is de naam „S prang e", die in de bevestiging van
967 wordt genoemd. We weten, dat het gebied Poortvliet,
toen de naam „Sprange gebruikt werd. er al was en in de
gouw Scaldis lag.
Verder wordt gesproken over de pachters van Ter Does.
Hieruit blijkt dus, dat in 1237 „Bonne" aan de bekende abdij
van Ter Doest bij Brugge behoorde. In „967" behoorde het
land „Sprange" aan Nijvel. Is „Sprange" dus „Bonne", dan
moet er een overgang van Nijvel op ter Does zijn geweest.
Zulke overgangen tusschen verschillende abdijen komen in
de middeleeuwen herhaaldelijk voor. We zouden daarvan tal
van voorbeelden kunnen noemen, ook in 't bijzonder bij Nijvel.
Maar daarover later. In 1200 krijgt Hugo van Voorne voor
een som gelds land in dit gebied van het Kapittel van Sint
Salvator te Utrecht. Het blijkt, dat dit het bekende leenland
in Poortvliet was Verder weten we, dat Hugo van Voorne er
een burcht het bouwen, dat deze werd verwoest tijdens het
bekende geschil tusschen Willem I en Lodewijk van Loon.
maar toch later weer hersteld is, want hij wordt in 1317 op
nieuw afgedekt en nog in 1402 genoemd. En het charter,
waarbij Floris IV in 1229 land in Schakerloo koopt, is uit
gevaardigd te Poortvliet, zoodat er een burcht moet geweest
zijn, geschikt om Floris IV en zijn gevolg te ontvangen. En
ook, dat dit leenland vroonland is. Hoe hebben we nu dit alles
op te vatten
We wagen de volgende verklaring vóór 967 bezit het
