127
in 1202 Dirk VII het leenheerschap van Hendrik I over een
groot deel van Holland ten Z. van Dordrecht), wordt door
graaf en burggraaf in Poortvliet een sterke burg gebouwd en
juist daar, omdat het toen het grensgebied was met Brabant en
men van uit het Zuiden daar gemakkelijk ook in Holland kon
komen en omgekeerd ook van hieruit gemakkelijk in Zeeland
Bewesten-Schelde. Bonne was toen als het ware een vooruit
geschoven post. een bruggehoofd tegen de twee grensge
westen en als verdedigingspunt van onschatbare waarde. Veel
belangrijker juist van 11501214 dan bijv. Zierikzee, dat voor
Brabant volkomen beveiligd lag. Vandaar, dat we als zeker
kunnen aannemen, dat de castellanus van Zeeland daar en
niet elders zijn burch had en ook wel gezorgd zal hebben, dat
de boerenbevolking hier zich in den wapenhandel oefende.Geen
ambachtsheer mocht hier tusschen den graaf en de bevolking
zijn, er werd direct contact vereischt. Toen later Tholen ook
aan de graven kwam en langzamerhand de verhouding met
Brabant voor geruimen tijd véél beter was, veranderde de po
sitie van ..Bonne'' aanmerkelijk. De graven schijnen dan aan de
versterking van Tholen en Zierikzee meer aandacht, dan aan
die van Bonne" te gaan wijden. Intusschen had Nijvel zijn
bezitting „Bonpe" overgedaan aan Ter Does, dat er al vroeg
het vroon-meyersysteem verving door het pachtsysteem.
In 1237 schonk de burggraaf deze pachters het stadsrecht
als eersten in Beoosten-Scheld. Dit is er een aanwijzing voor,
dat Tholen toen nog niet aan Holland was overgegaan. Doch
hij verbond daaraan, al noemt het charter dat niet, dat zi|
in tijd van oorlog de tent van den graaf van Holland zouden
verdedigen. Hiertoe dienden ook, zooals we weten, de mannen
van Leiden, ook onder een castellanus, n.l. den burggraaf van
Holland, meestal een Wassenaar. De lijfwacht van den
Hollandschen graaf bestond dus uit een Zeeuwsch en een
Hollandsch contingent. We wijzen hierbij ook nog op de kerk
van Poortvliet en op de oorspronkelijke kerk van Leiden, de
zoogenaamde Hooglandsche Kerk, die beide aan St. Pancras
waren gewijd. S. Pan-cratius, de al-geweldige, patroon van
de dappere mannen, die zulk een belangrijke militaire positie
