61
gebleven resten, als men wil „zelfkanten", van ambachten
ontstaan en opgebouwd uit de brokstukken van buitendijk-
sche gronden van ambachten en feitelijk beschermd door
die ambachten. We zullen nu trachten aan te toonen, dat het
werkelijk dergelijke gronden waren, die met den naam van
„zouten hayman" werden aangeduid en we zullen hierbij
uitgaan van den hayman bij Middelburg, daar we hiervan
het meeste weten. Onze conclusies kunnen dan maatgevend
worden voor de haymanne in het algemeen. De kennis om
trent dezen hayman ontleenen we aan
1°. Het archief van de stad Middelburg
2°. De Teg. Staat over de provincie Zeeland onder Mid
delburg
3°. De kaart van Middelburg en omgeving door Van
Deventer (midden 16e eeuw). Te vinden o.a. in Van Empel
en Pieters „Zeeland door de Eeuwen heen"
4°. De kaart geheeten Panorama van Walcheren" uit het
museum Plantijn (eind der 16e eeuw), ook te vinden bij Van
Empel en Pieters
5°. De kaarten van Sgrooten en van Van Deventer (16e
eeuw), ook te vinden bij Van Empel en Pieters
6°. Beekman's kaart „Zeeland in het jaar 1300"
7°. De kaart van Walcheren, door de Hattinga's ontwor
pen (18de eeuw), ook bij Van Empel en Pieters te vinden.
A. Hollestelle vertelt in zijn boek „De Honte en het Eiland
Borssele" wat in het Oud-Archief van Middelburg daarover
staat en ontleent zijn gegevens aan Mr. J. H. de Stoppelaar
„Oud-Archief van de stad Middelburg, no. 1494 en 1495",
Hollestelle zegt dan
„In 1532 werden belangrijke stukken van de hayman over
gedragen voor het graven van een haven. Volgens de verlei-
brieven mocht Middelburg dien hayman bezitten en gebruiken
als Zeeuwsch leen met ambachtsrecht en ambachtsgevolg en
uit den verkoop bij „bernende kaers" t) verneemt men, dat de
somperige gronden nog nooit verleid waren geweest („Honte
en het eiland Borssele". blz. 454).
1) bij brandende kaars.
