74
Holland en Zeeland, bij elk deskundige bekend, (onder de
aangegeven jaartallen).
De namen en de poldergeschiedenis van Zeeuwsch-Vlaan-
deren ontleenden we aan het werk van ,,Van Empel en Pie-
ters, Zeeland door de Eeuwen heen", waar dit landsdeel en
zijn geschiedenis o.i. uitstekend behandeld worden.
II. Aan het eind van dit stuk, voel ik mij gedrongen op te
merken, dat, ofschoon ik hier, door de waarheid en mijn liefde
voor Zeeland gedrongen, Dr. Tack moest bestrijden, dit in
geenen deele iets afdoet aan den eerbied, dien ik koester, voor
dezen geleerden, bekwamen en ijverigen onderzoeker van de
geschiedenis van ons gewest. Integendeel. Het was enkel mijn
bedoeling door samenwerking iets goeds te bereiken.
III. x) SAMENVATTING. In ,,hayman" zijn een Germ,
en een Rom. element samengesmolten, nadat dit laatste geheel
verdietscht was. Het eerste .element" beteekent „land buiten
het gewone poldercomplex gelegen, hetzij op den geest achter
de duinen, of op hoogliggende gronden buiten den zeedijk,
die alleen bij hoogen vloed nog onderliepen".
Het tweede deel is uit het Lat. „mansum" gevormd. Hetzij
uit het Fransche manse, dat tot „*mans" (gesproken ,,*man")
werd en Vlaanderen en zoo ook Zeeland binnendrong, of uit
„manse" ontstond in Vlaanderen door progressieve assimilatie
,,*manne", dat naar analogie van den persoonsnaam „man",
tot „man" werd. Dit woord kreeg de algemeene beteekenis
van „economisch gebruikt stuk grond" (wat meestal bewoning
insloot). Deze beteekenis behield het in „versche hayman"
boerderij op de geest, of althans economisch stuk grond op
de geest. Een bijzondere beteekenis, uit de algemeene afgeleid,
was „moer buiten den zeedijk". In „zoute hayman" beteekent
het „moer of wei buiten den zouten dijk". De beteekenis van
„moer" had het in „Verbrande Man, Oude Man, Moerman,
1) Wij wijzen er nog op, dat in Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-
Holland nog zeer veel grond buitendijks ligt, die alleen bij springvloed
onderloopt. Dit kan ons eenigermate een idee geven, hoe dit eeuwen
geleden moet geweest zijn, toen de vloeden lang niet zoo hoog opliepen.
