81 het wapen van Westenschouwen met de zwart-wit-zwarte banen. Zouden deze kleuren iets te maken kunnen hebben met het reeds zoo oude Westenschouwen en de omringende natuur Om deze vraag te beantwoorden, moet men de ge schiedenis van het nu zoo kleine plaatsje raadplegen. Hier voor zie men o.a. de gids voor Zierikzee en omstreken, uit gegeven door 't vreemdelingenverkeer, vóór 1916, bl. 36 en 37 en (of) Schouwen's badcourant van 25 Aug. 1938, no. 7, vijfde jaargang, een uitgave van de Zierikzeesche Nieuws bode. Door den heer P. J. v. d. Berg. vermoedelijk uit Haam stede, wordt uitvoerig in de badcourant over Westenschouwen geschreven en hij deelt mede, dat reeds in 1296 kooplui aldaar waren gevestigd. In 1473 kreeg het het recht een weekmarkt te houden en mocht het een eigen zegel voeren. Toen ter tijde was er een drukke koopvaart op Engeland en had Westen schouwen een goede haven. In de 14e en 15e eeuw was het dus een belangrijke plaats, wat men ook afmeten kan naar het groote aantal herbergen, niet minder dan 28 Maar reeds in het midden van de 16e eeuw was de glorie en het tijdperk van bloei en vooruitgang voorbij. Omstreeks 1500 begon de haven te verzanden, waarop ik hieronder nog hoop terug te komen. Het geweld der zee deed de rest groote deelen van het grondgebied verdwenen. In het midden van de 18e eeuw werden de inlagen daar aangelegd. In 1743 stond onmiddellijk naast het imposante bouwval van de kerk, een terp, zooals een oude prent ons laat zien een bewijs, dat men daar over stroomingen te duchten had. In 1845 werd de rest van de kerk gesloopt en werd het puin gebruikt voor de zeewering De halve maan van Schouwen's zuidkust omvatte eenmaal land en tal van dorpen zijn er ten onder gegaan. De gezamenlijke werking van stormen, dijkvallen en overstroomingen deden Westenschouwen verloren gaan. Wat nü zoo heet, is een halve ring van 'n dozijn huisjes, die veel verder landwaarts liggen. Zéér in 't kort is nu de historie van de oude plaats samengevat in het wapen de bovenste zwarte baan stelt voor de zwarte stormlucht, de middelste, witte baan is het land, een stuifduin of 't witte strand en de onderste zwarte baan

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1940 | | pagina 121