13 assimilatiewetten onderworpen was (welke assimilatie zich dan hier tot Vlaanderen en Zeeland zou hebben beperkt), 4° progressieve assimilatie in het Vlaamsch-Zeeuwsche ge bied, hoewel veel minder frequent dan regressieve, toch ook voorkwam Bordendamme werd Borrendamme borden heeten op de eilanden en in Zeeuwsch-Vlaanderen „borren van ,,ns" tot ,,nn" zou het dan het eenige geval zijn, voor zoover ons bekend. 5° de Vlamingen van oude tijden af èn in het nu Fransche Département du Nord en in Kustvlaanderen, toen gebieden, die beneden den zeespiegel lagen, dus in de streek tusschen Kaap Gris Nez en het Zwin, voor zij in Zeeland optraden, reeds intensief indijkten, zooals bijv. goed is op te maken uit de bekende kaart van Julian „Gallië in de 3de eeuw", waar duidelijk te zien is, dat die streek toen nog niet ingepolderd was, zoodat men gerust kan aannemen, dat daar het woord „manse" reeds lang voor 776 werd gebruikt. Zoo kan ..manse" daar dus geworden zijn tot „*manne" en dan later naar analogie van den persoonsnaam „man" tot „'man". Daarop zou èn klankwettig èn taalpsychologisch geen aan merking zijn te maken, m.a.w, het zou zeer verklaarbaar zijn. Het zou zelfs niet in strijd zijn met Dr. T.'s ongetwijfeld juiste opmerking, dat het woord „hayman" in 't eerst vrouwelijk was. zooals blijkt uit vormen als „ter haymanne", „in (van) der haymanne". Het zou er zelfs mee in overeenstemming zijn, (al zouden we verder niet gaarne daaraan de conse quenties willen verbinden, die Dr. T. er uit trekt). Kort samengevat is dus onze meening „vanaf 776 (en waarschijn lijk al vroeger) verschijnt in Latijnsche charters het woord „mansum". Dit woord wordt in den vorm „manse" in de Fransche en Dietsche omgangstaal een gewoon, veel gebruikt woord, óf in Frankrijk groeit daaruit een vorm „"mans" (ge sproken ,,*man"), die de Vlamingen tegelijk met tal van andere woorden overnemen en later in Zeeland brengen, óf in Vlaanderen ontstaat daaruit zelfstandig het woord 1) In den „Reinaert" heet „Londen" de „stat van Lonnen" en deze is in bijna hetzelfde dialect geschreven, als waarover we het hier hebben.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1940 | | pagina 53