7
die van die ouderen uitging behalve belangstelling voor
vooruitstrevende medische en sociale begrippen, kweekte zij
eerbied voor wat in het verleden door onze geneeskundige
voorgangers was beproefd en gedaan.
Op dezen betrouwbaren grondslag ging het medische leven
te Middelburg de 20ste eeuw in de jongeren wisten dat de
leiding der ouderen hun den weg wees ten opzichte van het
verleden, evenals ten opzichte van den bijzonderen aard der
bevolking, temidden van welke allen geroepen waren hun
zieken te behandelen.
In de eerste jaren der nieuwe eeuw is de ontplooiing van het
medische leven te Middelburg traag gegaan, beslist langzamer
dan in de meer centraal gelegen deelen van ons land het geval
is geweest. Maar tijdens den wereldoorlog, en vooral daarna,
ging het in sneller tempo. Gaandeweg kwamen er meer specia
listen, die, naar den aard van hun werk de geneeskundige
voorziening in even zoovele stukken verdeelden. Daarmee
veranderde de medische samenleving te Middelburg tot in
den grond.
Dat de vroegere leidsmannen heengingen, hetzij door den
dood of door vertrek, werd als verlies gevoeld, echter niet
zóó algemeen als het geval zou zijn geweest indien het
zwaartepunt der medische voorziening niet onderwijl een ver
schuiving had ondergaan van het gebied der huisartsen naar
dat der specialisten, waardoor de band met de leiders, allen
huisartsen, gaandeweg al wat losser was geworden. De spe
cialisten, onder wie zich geen enkele geboren Zeeuw bevond,
zochten nu hun eigen wegen en vonden die als vanzelf. Het
kan niet worden ontkend dat het werken van al die specialisten
ten goede kwam aan het wetenschappelijk karakter van de
medische voorziening, wat echter niet verhinderde dat de
specialisten zelf zich bewust werden van de nadeelen ver
bonden aan die steeds verder schrijdende verdeelingen in het
medisch onderzoek en in de behandeling.
Het viel moeilijk te ontveinzen dat de zieken ondanks dat