8
alles, ieder voor zich één geheel bleven. In de hoop het nadeel
der splitsingen eenigszins te beperken, sloten de specialisten
zich aaneen in een vereeniging, den Staf van het Middelburg-
sche Gasthuis, naar Amerikaansch model. Inderdaad is dat
nuttig geweest ten opzichte van het beoogde doel in regel
matig gehouden bijeenkomsten werd in wetenschappelijk op
zicht tot op zekere hoogte een hereeniging bereikt. Bovendien
had deze maatregel nog een ander gevolg de bij de bespre
kingen der ziektegevallen, der onderzoeks- en behandelings
methoden, gestelde vragen en geopperde wenschen of be
zwaren, werkten prikkelend op het verlangen niet achter te
blijven. Aldus steeg ook het wetenschappelijk peil van het
specialistische werk als geheel.
In de jaren volgende op den wereldoorlog was het duidelijk
dat dit alles op prijs werd gesteld de huisartsen riepen in
passende gevallen de specialisten te hulp, het gezamenlijke
aantal der door de specialisten behandelde zieken nam jaarlijks
toe. Het meest objectief liet zich dat afleiden uit den gang
van zaken in het Gasthuis. Dit ziekenhuis, dat sinds zijn
stichting in 1866 altijd veel te ruim was geweest voor het
aantal der daar opgenomen patiënten, werd gaandeweg ge
vuld, ja werd te klein en moest worden vergroot. Bovendien
werd het in tal van opzichten gemoderniseerd. In beginsel
waren deze veranderingen louter uitvloeisels van het gezamen
lijke werken der specialisten naar de uitvoering echter
kwamen de niet aflatende zorgen van dat alles op het Bestuur
der Godshuizen neer, welk bestuur tot moeilijke taak had een
weg te zoeken tusschen den overvloed aan medische verlan
gens en de schaarschte aan geldmiddelen. Een heel lastig
tijdvak voor dat toenmalige Bestuur der Godshuizen 1
Zoo was binnen een tijdsverloop van een tiental jaren het
medisch leven te Middelburg geheel veranderd, naar zijn
bouw, zijn werk en zijn hulpmiddelen. En niemand in de
medische wereld daar ter stede twijfelde er bij den aanvang
van het jaar 1920 aan, of dat alles was kerngezond men
werkte vol ijver en toewijding, men deed wat men kon, en
was er zeker van aan de zieken in stad en omgeving al datgene
