13
delburg de geneeskunde, zonder zich van dien staat bewust
te zijn. Hij begon zijn werk overeenkomstig zijn wetenschap
pelijke kennis, zijn inzichten en zijn persoon, zooals hij die
had meegebracht.
En nu geschiedde, wat gegeven de ons verborgen ge
bleven werkelijkheid, onvermijdelijk geschieden moest het
onderdrukte gevoelsverlangen van de Middelburgsche samen
leving vond op explosieve wijze zijn weg. Wat menige andere
samenleving in ons land zonder bezwaar blijvend zou hebben
verwerkt, was voor die te Middelburg te veel geweest. Aldus
uitte zich haar aard.
Voor wie in de gelegenheid waren dr. Martens veelvuldig
gade te slaan bij diens omgang met zieken en hun familieleden,
werd het spoedig duidelijk hoe groot het verschil was met dien
zijner nieuwe collega's. Ongetwijfeld lag een deel van dat
verschil op zuiver wetenschappelijk gebied. Middelburg had
tot op dien tijd nooit een specialist-internist bezeten, zoodat
de zieken daar, en ook tal van collega's, voor het eerst kennis
maakten met dezen nieuwen vorm der geneeskunde, hun op
zoo bijzonder deskundige wijze geboden. Maar niet minder
groot was het verschil op het gebied der psychologische be
handeling der patiënten en hun familieleden. Dr. Martens zelf,
innemend, rustig en belangstellend in zijn optreden, was een
kunstzinnig man, een uitstekend menschenkenner, wien de
diplomatie onder de menschen een spel was zonder geheimen
uit heel zijn opgewekte persoonlijkheid straalde een warme
liefde voor het leven in al zijn uitingen, ook in de genietingen.
Hoeveel werk hij ook mocht hebben, steeds bleef hij de vrien
delijkheid zelf, en kon elke zieke de overtuiging schenken
voor diens bijzondere zorgen en klachten den tijd te hebben,
evenals de zekerheid dat alles, wat maar in zijn vermogen lag,
zou worden gedaan. En geroepen aan het ziekbed van een
ernstigen patiënt bond hij, zelf levensminnaar, een onverzoen-
lijken strijd aan met ziekte en dood. Zelfs de eenvoudigste
zieke voelde dan bij ingeving dat hij nu den bijstand had ver
kregen van iemand, die tot het uiterste zou vechten tegen al
wat hem kwelde en beangstigde. Dan was er bij dr. Martens
