14
geen sprake van grenzen aan het geneeskundig kunnen, waar
buiten hij niet durfde te gaan en nog veel minder van eenige
wijsgeerige berusting die den strijd verloren gaf voor deze
inderdaad geheel verloren was.
Dat alles was het wat de samenleving aangreep. De storm
loop begon. Tegen dien stormloop waren geen intercollegiale
regelen of afspraken bestand. Hier voltrok zich iets dat mach
tiger was.
Het was als speelde zich een laboratorium-proef af, alsof
men een vloeistof heel langzaam had onderkoeld schijnbaar
gebeurde er niets, tot iemand de vloeistof schudde. Plotseling
kwam de latente warmte vrij, de thermometer rees en de vloei
stof schoot vol ijsnaalden. Iets dergelijks was te Middelburg
geschied, met dien verstande dat de plotseling vrijgekomen
warmte voor dr. Martens was, het plotseling gevormde ijs
voor ons.
Was het wonder dat men dr. Martens alle schuld had ge
geven Van de langzame onderkoeling was niemand zich be
wust geworden, maar wie de vloeistof had geschud, dat wist
iedereen.
Deze korte episode in het wetenschappelijk-geneeskundige
leven te Middelburg vond haar afsluiting met den terugkeer
van dr. Martens naar zijn geboorteland. Dit tijdvak bracht
verdrietelijkheden voor alle partijen, zelfs aan dr. Martens.
Maar wie zou, na jaren den historischen gang rustig over
wegende, nog aan schuldigen kunnen gelooven
