16 overwinnen, Zijn organisatietalent en zijn commercieel inzicht vormden een compensatie voor het gebrek aan landbouwkun dige kennis, dat hem in de eerste jaren wel eens parten speelde. Al doende leert men echter en al gauw mocht Van den Bosch zich zelfs een deskundige ook op landhuishoudkundig gebied noemen. Het stemde hem dankbaar, dat zijn oudste zoon Iman van vroege intelligentie en van belangstelling voor den land bouw blijk gaf en na een opleiding in Duitschland te hebben ontvangen, zich in den polder vestigde om zijn vader bij te staan. Nog voor de boerderijen voltooid waren, verrezen enkele arbeiderswoningen en houten loodsen aan het einde van den langen weg, die tot de uitmonding van het havenkanaal door liep. Maar Van den Bosch gaf er de voorkeur aan een dorp te stichten op een andere plaats, namelijk op het kruispunt van den weg langs het kanaal en het pad, dat van het noordelijke naar het zuidelijke poldergedeelte liep, bij de brug, die halver wege Goes en de sluis in aanbouw was. Bij besluit van konmg Willem I van 8 Maart 1815 werd dit dorp Wilhelminadorp genoemd, terwijl de naam Lodewijks- polder werd veranderd in Wilhelminapolder, naar de gemalin van den koning, Frederika Louisa Wilhelmina. De leiding van een landbouwbedrijf van ongeveer 1.600 hectaren, waarvan ruim 1.400 in exploitatie waren, moet, al verkeerde de landbouw van 1813 tot 1820 in gunstige omstan digheden, wel een groote krachtsinspanning van Van den Bosch hebben gevergd. Zijn talrijke brieven aan de directie te Rotterdam, in het archief der onderneming bewaard, ge tuigen van veelzijdige werkzaamheden en van vele beslomme ringen, die niet altijd van aangenamen aard waren. Zoo moest er een uitvoerige procedure worden gevoerd met de familie De Perponcher, die nog steeds aanspraak maakte op een ge deelte van de ingepolderde schorren. Voorts deed Van den Bosch al het mogelijke om ontheffing te krijgen van het tiend recht, dat op het grondbezit van de onderneming drukte. Zorgen gaf verder het onderhoud van de dijken, omdat zoowel de Wilhelminapolder als de Oost-Bevelandpolder op een der meest bedreigde plaatsen langs de Ooster-Schelde lagen, voortdurend blootgesteld aan dijkvallen. De Wilhelminapolder werd in 1818 calamiteus verklaard1), hetgeen het mogelijk 1) Bij K. B. van 1 Oct. 1815 was de Wilhelminapolder met ingang van 1816 ontheven van het onderhoud van den Oost-Bevelandpolder.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1944 | | pagina 34