21
(biz. 199). Aylomaorum, d.i. van Aylesford, een stad in
Kent. Overigens vond ik niets over hem.
Lockton (Johannes), z. pl., 16 Juli 1597 (blz. 314).
Hij noemt zich Comptrollator propter Reginam Angliae in
portu Sancti Botolphi en was dus koninklijk controleur in de
haven van Boston (in Lincoln).
Loopers (Apollonius), Leiden, 28 Maart 1596 blz.
487). Waarschijnlijk is hij een broer van Mathias Apolloni
Loberius Middelburgensis, die 8 October 1592 in de juridische,
en van Adrianus de Looper Middelburgensis, die op 18-jarige
leeftijd op 2 September 1598 in de literaire faculteit te Leiden
werd ingeschreven. Mr Adriaan de Looper was tussen 1615
en 1629 schepen en raad van Middelburg, en van 16301642
baljuw der stad. Hij overleed omstreeks 1647. De familie
Loopers behoorde tot de notabelen van Middelburg. Apolonia
Loopers was omstreeks 1600 gehuwd met Hugo Vet en in
1623 met Pieter Resen. Over onze Apollonius vond ik echter
niets. Zijn inschrift in Jonas' album luidt
Dum spiro spero.
Quandoquidem nihil ex semet natura creavit
Pectore amicitiae majus, nee carius unquam,
Unus erat Pylades, unus qui mallet Horestes
Ipse mori. Lis una fuit pericula mortis
Alter quod raperet, fatum non cederet alter.
Et duo qui potuere sequi vix noxia poenis
Optavitque reum sponsor non posse reverti
Sponsoremque reus timuit, ne solveret ipsum27).
27) Voor de vertaling van dit inschrift heb ik de hulp moeten inroepen
van Prof. Dr H. Wagenvoort, die mij over enkele voor mij onontwarbare
plaatsen inlichtingen gaf. Op grond van deze gegevens kom ik tot de
volgende overzetting
Zolang ik ademhaal heb ik hoop. Aangezien de natuur niets groters
noch iets lieflijkers uit zichzelf heeft voortgebracht dan de vriendschap,
waren Pylades en Orestes de enigen die liever zelf wilden sterven (dan hun
vriend te zien sterven). De enige twist die tussen hen oprees ontstond, omdat
de een het doodsgevaar op zich wilde nemen, terwijl de ander van de dood
evenmin afstand wilde doen. En wat betreft deze twee, die een nauwelijks
strafwaardige daad konden volvoeren, wenste de een, de borg, dat de
aangeklaagde niet zou kunnen terugkeren, en de ander, de aangeklaagde,
vreesde juist dat hij zijn borg niet zou kunnen lossen. Waarschijnlijk
slaat dit op een der minder bekende lezingen van de mythe van het
vriendenpaar Orestes en Pylades, waarin verhaald wordt hoe Iphigenia
een van de beide gevangen genomen vrienden als bode naar Argos wil
zenden. Dit zal Pylades zijn, die vertrekt met de belofte om terug te keren,
waarvoor Orestes borg is met zijn leven.
