68
1596 in de rechten laten inschrijven, ofschoon hij ook de
theologische colleges liep. Hij had na de voltooiing van zijn
studie reizen gemaakt door een groot deel van Europa en
zelfs naar Palestina en zich daarna als advocaat in Den Haag
gevestigd, waar hij goede sier en veel schulden gemaakt schijnt
te hebben. Toen hij tegen de dertig liep en nog altijd onge
trouwd was, besloot zijn vader in te grijpen. De oude Jacob
Boreel, burgemeester van Middelburg en munt- en reken
meester van Zeeland, oefende pressie op zijn zoon uit om
werk te maken van een vrouw, en schijnt daartoe het oog te
hebben laten vallen op Agnes, de rijke erfdochter van wijlen
Dirk Claes Pieterse Hayman (15481600), die zich in 1582
uit zijn geboortestad Zieriksee als koopman in Middelburg
had gevestigd, waar zijn weduwe nog altijd woonde, in een
huis aan de noordzijde van de Dam.. Een oudere zuster van
Agnes, Adriana, was al meer dan tien jaar vroeger met Adriaen
van de Perre getrouwd, die beurtelings als raad, schepen en
thesaurier van de stad aandeel had in de stedelijke regering.
Deze zuster verzette zich tegen het huwelijk, waarschijnlijk
omdat haar uit Den Haag minder gunstige berichten ter ore
waren gekomen over de levenswandel van haar aanstaande
zwager. Ze liet geen middel onbeproefd om haar moeder te
bewegen haar toestemming, die ze al gegeven had, weer in te
trekken. Boreel, die er de lucht van had gekregen dat er iets
niet in orde was, besloot in te grijpen. Vroeg in de morgen,
terwijl de meid het asvat schoonmaakt, sluipt hij de achterdeur
binnen, die in de Pijpstraat uitkwam, en dringt door tot de
kamer van de moeder, die na de scène, die Adriana had ge
maakt, de nacht slapeloos had doorgebracht. Door zijn wel
sprekendheid weet hij haar te bepraten wel weigert ze in het
begin om Agnes te laten komen, maar tenslotte geeft ze toe,
en in tegenwoordigheid van het meisje weet hij zo op haar
gemoed te werken, dat zij tenslotte vraagt ,,En hoe moet het
dan met de huwelijksvoorwaarden Toen zij eenmaal deze
vraag gesteld had, begreep Boreel dat hij het pleit gewonnen
had. In minder dan geen tijd had hij het stuk door zijn vader,
die nog te bed lag, laten tekenen en was met een notaris en
twee getuigen teruggekeerd, opnieuw door de achterdeur.
Ondanks deze voorzorgsmaatregel kon de geschiedenis toch
niet lang verborgen blijven, want de werklui die zich hadden
afgevraagd, wat dat moest betekenen dat zo vroeg in de
morgen deze deftige heren zo heimelijk door een achterdeur
binnenslopen, maakten het wereldkundig. Zo kwam het ook
