50
het Seisambacht, Noordmonster, Mortiere en Hayman
nog heden „stadsambacht" genaamd werden weer eigen
dom der stad en daardoor bij de grensregeling van 1818 deel
van haar grondgebied tot de huidige dag1).
De beide laatste decennia der 17e eeuw verliepen zonder
schokken het gekibbel in 1686 met Willem III over het leg
gen van een garnizoen kan nauwelijks als zodanig worden ge
kwalificeerd enige maanden voor zijn tocht naar Engeland,
in Juli 1688, werd hij glorieus ingehaald en weer „uytgecon-
duyseert" maar de dood van de Prins gaf ook hier tot ver
wikkelingen aanleiding.
Meer nog dan tussen aanhangers en tegenstanders van
Oranje was het ook te Middelburg een strijd tussen twee
regentengroepen, men zou bijna willen zeggen klieken. Ook
hier vertoonden de regenten het beeld, dat men van elders
kent. In de 16e eeuw nog van eenvoudige afkomst en om
standigheden, waren zij in twee of drie generaties tot wel
stand, macht en aanzien gekomen, vaak van heerlijkheden en
soms zelfs van buitenlandse titels voorzien. En hoewel van
de Middelburgse regentenfamilies in het algemeen kan worden
gezegd wat van een hunner is beweerd, nl. dat slechts enke
len harer leden boven hun tijdgenoten hebben uitgeblonken
door schitterende talenten, maar de graad van kennis en de
gelijkheid bij velen boven het gewone peil was de stad heeft
hieraan veel te danken. Families als Boreel, Van den Brande,
Van Citters, Van de Perre en de uit Aken afkomstige Scho-
rer's vooral hebben niet alleen een vaak langdurig aandeel in
het bestuur der stad gehad, maar ook aan Middelburg enige
voortreffelijke leiders geleverd op verschillend gebied. Toch
bleven de schaduwzijden ook hier niet uit. Meer en meer
streefden zij, die de regering in handen hadden, er naar zowel
deze als de ter hunner begeving staande ambten voor zich en
hun vrienden te reserveren. In 1599 reeds vertoonde zich
daarvan een symptoom, en in 1636 werd de eerste afspraak
tussen de leden der regering hierover vastgesteld. Contracten
van harmonie en correspondentie", zoals de bij voorkeur voor
minder fraaie zaken euphemistische woorden gebruikende
belanghebbenden dat aanduiden, kuiperijen, zoals het volk,
dat het kind liefst bij de naam noemt, het reeds vroeg zeide.
1Aan de Z.W.-zijde echter grensde de heerlijkheid Koudekerke, die
nooit in het bezit van Middelburg is geweest, maar waarover reeds in de
16e eeuw moeilijkheden met Vlissingen kunnen worden geconstateerd, tot
aan de singels. Eerst in 1941 is een deel hiervan, het Zand, aan het grond
gebied van Middelburg toegevoegd.
